“Hayatın , dedi, hiçbir hâdisesi seni sarsmasın. Bu omuzlarına hayalin ağırlığıyla yüklendiği gün hulûl edebilir:Eğer onlar lazım olduğu kadar sağlam değillerse bu zaafı göz yaşlarıyla ödemek mecburiyetinde kalırsın. Fakat senin omzun bir demir gibi sağlam olursa ona hayat kendisiyle beraber küre-i arzı da yüklese yine sen onları taşıyabilirsin. İşte senin hayat-i maddiyenin şerefi budur.”