Bu güzel öykü kitabının etkisinden çıkamadım hala. İnsan sevdiğine iltifat ederken “18. Yüzyıl öyküleri gibi güzelsin” demeli bence
Beni bir tehdit olarak. görüyorlar çünkü ben kitaptaki kurallara uymuyorum. Aklımı değil kalbimin sesini dinliyorum. İyilik için buradayım. Bence bazıları insanları sevmeli.
Bu yüzden kendi kendisiyle hiçbir meselesi olmayan insan bence daha mutlu, yaradılışının kötülüğünü yenen kimse de kendine daha yararlıdır. Çünkü o, bilgeliğe ulaşmakla kalmayıp bilgeliğe tırmanır.
Sayfa 174Kitabı okuyor
Acaba dudaklarının tadı neye benziyor? Bence deniz suyu gibi...Tuzlu..
Geri zekalıymış!
"Aslında onun zekasına sahip bir erkeğin bu tür bir kadın yüzünden acı çekmesi gülünç bence; üstelik kadının ilginç bir yanı da yok, geri zekalıymış" diye ekledi, aşık olmayan insanlara özgü sağduyuyla; bunlar, zeki bir erkeğin sadece üzüntüsüne değecek kadına yüzünden bedbaht olması gerektiğini düşünürler, ki bu da, insanların kolera basılı gibi minik bir varlık yüzünden kolera hastalığını çekmeye nasil tenezzül edebildiklerine şaşırmaya benzer.
Sayfa 321
Psikiyatri vakalarının çoğunda, hastanın dile getirilmemiş bir öyküsü vardır ve kural olarak, bu öyküyü kimse bilmez. Bence tedaviye, ancak tümüyle kişisel olan bu öyküyü iyice irdeledikten sonra başlanabilir. Hastanın gizidir bu ve hasta bu kayaya çarparak parçalanmıştır. Gizli öyküsü bilinirse tedavi için bir anahtar elde etmiş olunur. Doktorun görevi, bu gizle ilgili bilgiyi nasıl ortaya çıkaracağını düşünmektir. Çoğu vakalarda, bilincin malzemesini taramak yetersiz kalır. Bazı vakalarda çağrışım deneyi yolu açabilir. Düşlerinin yorumu ya da hastayla uzun ve sabırlı bir iletişim kurmak da. Tedavide göz önünde bulundurulması gereken nokta hastanın tüm kişiliğidir, yalnızca bulgular değil. Tüm kişiliğini zorlayan sorular sorulmalıdır."
Ne yaptıysam ne yapacaksam hepsi seninle ilgili. 5 sene boyunca nasıl öyle olduysa dün de öyleydi. Yarın da öyle olacak. Bence bunu aklına sok. Seni bekliyor muyum beklemeli miyim bilmiyorum. Ama yalnızım bunu biliyorum. Sen oradayken ben burada yalnızım. Tek başıma bir şeyler başarmaya çalışıyorum. Kimseden destek görmeden, kimseyle dertleşemeden.
Neler yaşıyorum bilmiyorsun. Bilmek de istemiyorsun bunun farkındayım. Benim dertlerim ben senin omzunda koca bir yüküz. Bugün neler oldu ne yaşadık umrunda değil. Bu eskisi kadar yaralamıyor beni, alıştım sanırım yanımda olmamana, olmak istememene. Bu canımı yakıyor iste... buna alışmak. Çok can yakıcı.
İçin rahat olsun kimse yok olsun da istemem zaten. Her şeyi geçtim benim kimseye güvenim yok. Arkadaşlıklara da değil aşk arkadaşlık da istemiyorum hayatımda. Benim bir daha yarı yolda bırakılmaya gücüm yok.
O yüzden merak etme kimsem yok, yalnızım. Senin gibi sevilmiyorum kimse tarafından.
Havanın, rüzgârın ve güneşin etkisiyle çeşitli renk ayrıntıları ve incelikleri gösteren tozlu ve yamalı lacivert eteği ve mintanıyla bir köylü kızı bence bir hanımefendiden daha güzeldir ama bir hanımefendi kılığına girerse, ondaki bütün gerçeklik birden yok oluverir.
Sayfa 50Kitabı okuyor
