Zülfü Livaneli Bakın Ne Yazmış
Bir kız çocuğunun büyümesi ne
zaman biter acaba?
18 yaşını doldurunca mı, evlenince
mi, saçına ilk ak düşünce mi?
Bence hiçbiri değil.
Bir kız çocuğu büyümez.
Kaç yaşına gelirse gelsin asla
büyümüş gibi hissetmez kendini..
Son nefesini içi arzularla,
heyecanlarla dolu bir kız olarak
verir..
Ama değişim yaşar.
Hayat o kızı sürekli değiştirir ve bu
değişimlerin hiç şaşmayan bir
aktörü vardır:
Bir erkek...
Zülfü Livaneli
— Öğreneceksiniz. Bence insanın adı onunla en az ilgili olan yanıdır. Doğar doğmaz, o bilmeden başkaları veriyor. Ama yapışıp kalıyor ona. Onsuz olamıyor. (Sustu. Bir sigara yaktı.) Bakın, şimdi adımdan daha önemli bir şey biliyorsunuz: Sigara içtiğimi. İşte bir başkası: Bütün bu "siz"ler, "iz"ler, "uz"lardan sıkılırım ben. Yapmacık, fazlalık gibi gelirler bana. İkinci konuşmamda 'sen' diyemeyeceğim biriyle bir daha konuşmam. Ne dersin(iz)?
— Galiba sizi anlıyorum.
— Yanılıyorsun. "Siz" anlanamaz, "sen" anlanır. Bazı kitaplarda "sizi seviyorum"u okuyunca gülerim. Sanki "siz" sevilirmiş! "Sen" sevilir, değil mi?
— Seni anlıyorum. (Kızardı.)
Sayfa 76 - Can yayınlarıKitabı okudu
Hepimiz hak etmeyen bir kişiye fazla sevgi gösterip o kişinin bizi üzmesine izin verdiğimiz için buradayız o kişiler hepimizi sevmeye layık biri değilmişiz gibi hissettirdi ama bakın bana inanınki aynısını onlarda yaşayacak sevip kavuşamayanlar ise bence artık o kişileri unutmalı biliyorum böyle söylemek kolay ama unutmak kolay değil ama bence yapacak bişey yok bundan sonra kimseye hak ettiğinden fazla sevgi göstermeyin sizde haklısınız bazıları çok iyi rol yapıyor ama...