Manevi aşk i aramak ,sırrı bulmak için çıkılan bir yolculuk..Bu yolda hepimiz birer seyyahız aslında..Bazen çok tekrar a dökülen yerler olmuş. Yazarımız göre dijital dünya bir kayboluş.Insan kendini kaybeder ve bir daha bulamaz .Ama o kadar çok değişti ki dünya bakın o kitabın yorumunu bile buradan yazıyoruz.
Denge önemli bence herşeyde... 
Seyyah 
Hayati Sır
Bence insanın adı onunla en az ilgili olan yanıdır doğar doğmaz o bilmeden başkaları veriyor ama yapışıp kalıyor onsuz olamıyor bakın şimdi adımdan daha önemli bir şey biliyorsunuz sigara ictigimi işte bir başkası bütün bu “siz”ler”iz”ler, “uz”lardan sıkılırım ben
Sayfa 76Kitabı okudu
Cumhuriyet döneminin övüneceği bir yapı yoktur.
Eski dönemdeki mimari eserlere, taşın işlenişine, cami ve köprülerin inceliğine bakın.
Bir de günümüzdekilerin ruhsuzluğuna, gelip geçiciliğine... Bence bu, şiirin hayattan çekilişiyle, meydanın yoz adamlara kalışıyla doğrudan ilgilidir. Diyorum ya, kapitalizmin sirayet etmediği alan kalmadı. Bu, şu anlama da geliyor: Sömürenlerine, yani soyguncularına özenen ve benzemeye çalışan, şahsiyetsiz bir yığınız artık. Şair toplumdan ne almışsa, onun topluma vereceği şey de odur. Böyle bir ortamda şiirin, sizin ifadenizle güçlü bir söylem edinmesi imkânsızdır. Edinse de, onu duyacak, etkilenecek bir kitle günümüzde yoktur.
Beni bulun hâlâ kendimdeysem vurun
Yeşiline koşmuşumdur bir lambanın akıcı trafiğinde
Dört yolların ağzında durmuşumdur bir yol seçemeden
Kötüsün diyene sağır kalmışımdır
Duymuyormusun diyene kör
Deli herhalde diyenin gülmüşümdür aklına
Varsa hâlâ bana uzak bir yakınımı bulun
Aklındaysam hâlâ beni bulun Hâlâ akıllıysam vurun
Beni yaşamak sıktı bende sıkıldım yaşamaktan
Akıp giden hayata bakın olaki kapılmışımdır
Bir selama kulak verin belki yollanmışımdır
Belki deniz vurmuştur beni sahile, dalgalanmışımdırda durulmamışımdır
Açıkta kalmışımdır yara almışımdır en açığından
Bir akşamın ezan-ı geçmiştir kulaklarımdan
Vazgeçip gitmişimdir bütün kul haklarımdan
Kolundan tutmuşumdur bir insanın yaşlısından
Ne güzel belki bir teşekküre ricayımdır
Iyi tarafa bakın bence iyilikten yanayımdır
Anlarsanız derdinize bakın belki devayımdır
Ardımdan vebalime bakın kesin oradayımdır
Ben kötü değilim ama siz iyi olun
Beni bulmak için kendinize iyi bakın
Ve beni bulun
Hâlâ razıysanız kendinizden beni vurun
Kalbinin köşesinde bir hüzün taşımayan insan kendin yeniden gözden gecirmelidir bence. Çünkü dünyada bunca açlık, bunca keder, bunca zulüm, bunca gözyaşı varken içimizde bunlara dair bir hüzün bile yoksa kalbimizde bir sorun var demektir. Bunun için aynanın karşısına geçip gözlerinizin içine bakın. Orada önce kalbinizi sonra da gözlerinizde kaybolan huzuru göreceksiniz. Çünkü hüzünlü kalple bakan gözler daima fersizdir.
Sayfa 191Kitabı okudu
"Yazın lütfen. Gerçekten, lütfen, bizim için de yazın. Sizinkiler gibi yumuşak, saf şiirler okumayı çok isteriz. Ben çok anlamıyorum ama Mozart'ın müziği gibi, coşkulu, zarafet saçan bir sanat arıyoruz. Garip bir şekilde abartılı ha-reketler ve ciddiyete bürünmüş şeyler artık pek eski, basit ve bariz. Yangın kalıntılarının bir köşesindeki ufacık yeşil otlar üzerinde güzel şiirler okuyan ozanlar yok mudur? Gerçeklerden kaçalım diye değil. Acılar zaten apaçık ortada. Bizler ne olursa olsun, kaygı duymadan yaşamaya niyetliyiz. Kaçmıyoruz. Yaşamı beklemeye alıyoruz. Bu kaygısızlık. Bizim duygularımıza tam olarak uyan ve hızla akan berrak suyun dokunuşuna sahip sanatın sadece artık asıl gerçek olduğu- nu hissediyoruz. Bir hayata ya da bir isme ihtiyacı olmayan kimseleriz. Öyle olmasaydık, bu zorluğun üstesinden asla gelemezdik bence. Havada uçan kuşlara bakın. İdeolojiler, felsefeler, yani "-izm"ler mühim değil. Böyle şeylerle üzerini kapatmak işe yaramaz. Sadece bir dokunuşla, o insanın saf-lık derecesi anlaşılır. Sorun dokunmaktır. Ritimdir. Etrafa zarafet saçmayan şeylerin hepsi taklittir."
Sayfa 127Kitabı okudu
