Bende, Selim...
"Hayır, dostum. Ben, en acıklı anda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım. Kendime acımam yoktur."
Sayfa 61Kitabı okudu
Bende böyle bir problem yok. Para olduğu zaman acımam tanıdık indirimiyle bayağı kitap alırım birkaç ayda laylaylom bitiririm. Sizde var mı böyle bir şey?
twitter.com/MetinOzdamarlar...
hiç unutulur mu okul yılları!
Cumanın şöyle bir negatif yanı bulunuyor bende...
Ağız dolusu küfür edemiyorum mesela...
Normal insanlara değil!
Onlara gayet saygılı ve nezaketliyim...
Böyle siyasetten, bürokrasiden, ordudan kendini bir halt zannedene acımam...
Devlet maaşını kestiği zaman aramıza katılacak...Ondan sonra bak neler oluyor 🤌🤔
Beni kendinden vazgeçirecek noktaya getirdiğinde için çok teşekkür ederim. Tüm yaşanmışlıkları bır çırpıda silebilecek duruma getirdiğin için. Çünkü o noktaya gelmemek için ne kadar direndiğimi ben bilirim. Sen verdiğim değeri, çabaları hiçe sayarsan bende yaşanmışlıklara acımam.
Bir kedi bana yaklaştı mı hiç acımam sevgi müptelası yaparım. Böyle yapınca da kedinin bütün kokusu üzerime siniyor. Toplu taşımalarda kokudan rahatsız olan oluyor. Ne yapayım bende altıma etmedim af'ola. Memlekette güzel insanlarda var alışacaksınız...
Kabul düşünce yaranın bir hükmü kalmazmış. Şimdi hükümsüz bir acısın bende. Kimin gözlerine güldüysen artık ona ağla. Ona üşü, ona üzül...
Ben bir daha acımam sana...
Dünyaya acıyor musunuz? Dünya güçlü bir varlıktır. Ona niçin acıyorsunuz ki?”
“Dünya’nın kendisine acımıyorum. Onun güçlü bir varlık olduğunun bilincindeyim. Benim acımam, dünyanın susuz kalmış varlıklarınadır. Susuz ağaçlar, ekinler, çimenler, çiçekler acıma duygusu uyandırırlar bende. Sararmış yapraklar, otlar görünce yüreğim burkulur. Susuzluk, yeryüzü bitkilerin de sarılık Üretir. Bitkiye en yakışan renk yeşildir oysa. Susuz kalan, susuzluk çeken yerleri topa tutmak isterim. Benim toplarım sudandır. Toplarıma,” damla”der dünyalılar. Damlalarımın birlikte yere dökülüşü” yağmur”olarak adlandırılmıştır.
Sayfa 25 - PDFKitabı okudu
"Boğuluyorum," diyordu Binnur. Gerçekten de boğuluyordu. Gözleri yuvalarından fırlamıştı. Sözcükler güçlükle ve hırıltıyla çıkıyordu boğazından. Arada bir, boğmacalı çocuklar gibi ötüyordu. "Ne istersen yapacağım," diyordu. "İstersen hemen boşa beni. Acı bana... Yapamazsın bunu... Canavar mısın sen? Nereye sakladın ilacımı? Ölüyorum. Beni öldürüyorsun. Hiç acımak yok mu sende?" diyordu. Gülüyordu o zaman Recai Bey. Acımak ha? "Sen bana acıdın mı?" diye yanıtlıyordu. "Kimse acımadı bana kızım. Bende kimseye acımam..."
Sayfa 84 - adamKitabı okudu
NET!
Beni kendinizden vazgeçirecek noktaya getirdiğiniz için teşekkür ederim.
Tüm yaşanmışlıkları bir çırpıda silebilecek duruma getirdiğiniz için.
Çünkü o noktaya gelmemek için ne kadar direndiğimi ben bilirim.
Siz verdiğim değeri , çabaları hiçe sayarsanız.
Bende yaşanmışlıklara acımam ....
Tek tek yıkılırken anılar
Nefret kaçınılmaz, tanımam
Bende bıraktığın acılar
Bi' daha kanıma girme, hiç acımam
Bende Olric bende…
Ben, en acıklı anda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım. Kendime acımam yoktur...
Sayfa 61Kitabı okudu