“Acımam ! Bana acımadıkları için, bende acımıyorum !”
Sayfa 78 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
keşke bende yapabilsem bunu..
Acımam! diye bağırdı. Bana acımadıkları için, ben de acımıyorum!
Dünyaya acıyor musunuz? Dünya güçlü bir varlıktır. Ona niçin acıyorsunuz ki?”
“Dünya’nın kendisine acımıyorum. Onun güçlü bir varlık olduğunun bilincindeyim. Benim acımam, dünyanın susuz kalmış varlıklarınadır. Susuz ağaçlar, ekinler, çimenler, çiçekler acıma duygusu uyandırırlar bende. Sararmış yapraklar, otlar görünce yüreğim burkulur. Susuzluk, yeryüzü bitkilerin de sarılık Üretir. Bitkiye en yakışan renk yeşildir oysa. Susuz kalan, susuzluk çeken yerleri topa tutmak isterim. Benim toplarım sudandır. Toplarıma,” damla”der dünyalılar. Damlalarımın birlikte yere dökülüşü” yağmur”olarak adlandırılmıştır.
Sayfa 25 - PDFKitabı okudu
Şimdi hükümsüz bir acısın bende
✓Ben son yaprağımı sende döktüm bağırma Yağmur olmayan kimseye çiçek açmam bir daha...
✓Bir zamanlar aşktın gönülden düştün sonra kabuk oldun yaradan düştün...
✓Bunlar sana son sözlerimdir. Kabuk düşünce yaranın bir hükmü kalmazmış şimdi hükümsüz bir acısın bende kimin gözlerine güldüysen artık ona ağla ona üşü ona üzül ben bir daha acımam sana....
Sayfa 59Kitabı okudu
