Beni kendinizden vazgeçirecek noktaya getirdiğiniz için teşekkür ederim tüm yaşanmışlıkları bir çırpıda silebilecek duruma getirdiğiniz için. Çünkü o noktaya gelmemek için ne kadar direndiğimi ben bilirim. Size verdiğim değeri, çabaları hiçe sayarsanız bende yaşanmışlıklara acımam.
"Acımam!" diye bağırdı. Bana acımadıkları için bende merhamet tanımıyorum
Beni kendinizden vazgeçirecek noktaya getirdiğiniz ve tüm yaşanmışlıkları bir çırpıda silebilecek duruma getirdiğiniz için teşekkür ederim. Çünkü o noktaya gelmemek için ne kadar direndiğimi bir ben bilirim. Siz verdiğim değeri, çabaları hiçe sayarsanız , bende yaşanmışlıklara acımam.
Kabul düşünce yaranın bir hükmü kalmazmış. Şimdi hükümsüz bir acısın bende. Kimin gözlerine güldüysen artık ona ağla. Ona üşü, ona üzül...
Ben bir daha acımam sana...
Dünyaya acıyor musunuz? Dünya güçlü bir varlıktır. Ona niçin acıyorsunuz ki?”
“Dünya’nın kendisine acımıyorum. Onun güçlü bir varlık olduğunun bilincindeyim. Benim acımam, dünyanın susuz kalmış varlıklarınadır. Susuz ağaçlar, ekinler, çimenler, çiçekler acıma duygusu uyandırırlar bende. Sararmış yapraklar, otlar görünce yüreğim burkulur. Susuzluk, yeryüzü bitkilerin de sarılık Üretir. Bitkiye en yakışan renk yeşildir oysa. Susuz kalan, susuzluk çeken yerleri topa tutmak isterim. Benim toplarım sudandır. Toplarıma,” damla”der dünyalılar. Damlalarımın birlikte yere dökülüşü” yağmur”olarak adlandırılmıştır.
Sayfa 25 - PDFKitabı okudu
Şimdi hükümsüz bir acısın bende
✓Ben son yaprağımı sende döktüm bağırma Yağmur olmayan kimseye çiçek açmam bir daha...
✓Bir zamanlar aşktın gönülden düştün sonra kabuk oldun yaradan düştün...
✓Bunlar sana son sözlerimdir. Kabuk düşünce yaranın bir hükmü kalmazmış şimdi hükümsüz bir acısın bende kimin gözlerine güldüysen artık ona ağla ona üşü ona üzül ben bir daha acımam sana....
Sayfa 59Kitabı okudu
"Köpekleri kimsesiz, sokağa atılmış, yatacak yerleri, yiyecek ekmekleri olmayan varlıklar gibi görüp acımam ve sevmem çok küçük yaşımdan başlamıştır. Bu his bende bugüne kadar aynı canlılıkla yaşar."
Sayfa 40 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Çünkü aynı eziyeti ben iki yıldır çekiyorum. Yalnızca bir akşamda yaşadıklarınızdan dolayı size acımam pek de kolay olmuyor."
"Öyleyse neden evlenip bu kabustan kurtulmuyorsunuz?"
Daphne kesin bir bakışla Dük'e baktı. "Teklif mi ediyorsunuz?"
Simon'un birden beti benzi attı.
Daphne, sabırsız bir ifadeyle Simon'un yüzüne bakarken, "Bende öyle düşünmüştüm," dedi. "Artık rahat bir nefes alabilirsiniz. Ah, Tanrım, sadece saka yapıyordum.
Sayfa 91
"Boğuluyorum," diyordu Binnur. Gerçekten de boğuluyordu. Gözleri yuvalarından fırlamıştı. Sözcükler güçlükle ve hırıltıyla çıkıyordu boğazından. Arada bir, boğmacalı çocuklar gibi ötüyordu. "Ne istersen yapacağım," diyordu. "İstersen hemen boşa beni. Acı bana... Yapamazsın bunu... Canavar mısın sen? Nereye sakladın ilacımı? Ölüyorum. Beni öldürüyorsun. Hiç acımak yok mu sende?" diyordu. Gülüyordu o zaman Recai Bey. Acımak ha? "Sen bana acıdın mı?" diye yanıtlıyordu. "Kimse acımadı bana kızım. Bende kimseye acımam..."
Sayfa 84 - adamKitabı okudu
beni kendinden vazgeçirecek noktaya getirdiğin için teşekkür ederim tüm yaşanmışliklari bir çırpıda silebilecek duruma da...
Çünkü o noktaya gelmemek için ne kadar direndiğimi bir tek ben bilirim. sen verdiğim değeri ve çabalari hiçe sayarsan bende yaşanmışlıklara acımam....
Sayfa 143Kitabı okudu
Bende, Selim...
"Hayır, dostum. Ben, en acıklı anda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım. Kendime acımam yoktur."
Sayfa 61Kitabı okudu
