Bî vefâdır dârı dünyâ kimseyi şâd eylemez,
Döktürür hep yaprak gibi bir daha yâd eylemez.
Bir ağaç tek insan oğlû döker yaprak yel ilen,
Savrulurken ol yel îlen bir kere dâd eylemez.
Bir tohumdu ilk başında bakmazmı hiç âyine,
Hep kazanmak hırsı îlen eskiyi yâd eylemez.
Sözlerimdir tâ ezelden kendi nefsim âdına,
Hiç bırakmaz kendi bâşın,ruhumu
Sana geliyorum sadece yıllardır içinde sakladığım ve haykırmak için biriktirdiğim sevda sözlerimle geliyorum yada konuşmadan tek bir söz söylemeden suskunluğumla geliyorum. utangaçlığımla,güçsüzlüğümle. hatalarımla geliyorum uyuyamadığım bütün uykularını üşüdüğüm kış sabahları bunalanarak geçirdiğim tüm akşamları beni yatağımdan sıçratan kabusları
SOKAKTA BİR DELİ!
Pencerenin önünden seslendim:
—Holmes!...
O sabah sokağı seyrederek vakit geçiriyordum. Cevap alamayınca yine seslendim:
—Holmes!.
—Ne var?
—Sokakta deli var.
—Tımarhaneye mi götürüyorlar?
—Hayır, başıboş dolaşıyor...yürekler acısı bir manzara... adamcağızı ne diye sokağa bırakmışlar?
Günah…
Dostum gerindi, tembel
