Irmağımda başımın döndüğü yollardı,gittiğim her yerde benden birşeyler kaldı.
Zaman eksiltir insanı, her geçen gün, ömründen çala çala
Geçende oturup düşündüm, ne kadar kaldığımı, azala azala
Sonra çıkıp yürüdüm, içki de istemedi, her nasılsa canım
Tesbih gibi çekip geçmiş yılları, yüreğim darala darala
Bu dünya bâkidir ve herkesten, elbette birşeyler kalır
Kanayan bir sevda kalacak, delik deşik, benden kala kala
Ben sizleri içinizdeki, o bilmediğiniz, yüzünüzle sevdim
Usandım yıllar boyu durmadan, kuyulara bakraç sala sala
Yetti artık Altıok Metin, sürdüğün bu pıtraklı zor ömür
Tuzak ol bir ölüme, denizler gibi, var git çoğala çoğala
Metin Altıok
Çok uzağım kendimden,
Bir soluk kadar
Bir ömür kadar yakınım yalnızlığıma.
Uzun, uzak bir yol düşlüyorum,
Birşeyler var orada biliyorum,
Yüreğimden kopan!
Uzuvlarımdan bir parça,
Bende eksik olan bir şey,
Beni burda yarım bırakan bir şey.
Can gibi, kalbimde acıyı uyandıran bir şey, ben gibi
Benden bir parça var, benden uzak
Yarımlığımı tamamlayacak bir şey
Evet, evet eksikliğim, sevmişliğimden
Sevdiğimden, Senden, Sen
Haydi gel tamamla yarımlığımı
Gel ömrüm, gel toprak altı hayatım
Gel ölümü, muştu diye sunan yar
Bir şeyler eksik
Yarımlığımı tamamlayacak bir şey
Ekmek gibi, su gibi, hava gibi
Yaşamaya sebep olan bir şey
Sen gibi, biz gibi...
L.D
Sadece çok kırgınım. Çabasızlığına, benden uzak duruşlarına, ben yokmuşum gibi davranmalarına, eylemsizliğine, sevgini bana hissettirmek istemeyişine...
Dedim ki, zaman içinde birşeyler yoluna girer ama baktım hiçbir şey değişmiyor. Artık çabalayacak gücüm kalmadı.