ANIN BENİ
darda kaldıkça başınız
şuranıza birşeyler düğümlendikçe
adımı anın
ben de benden öncekilerin
adlarını anarak direniyorum
bir çukuru kanlarıyla dolduranların
bir gözdük
açıldık sabahın ışıklarına
bir sözdük
bir doğru
bir gerçek
bir güzel
saçıldık yeryüzü topraklarına
selâm olsun adımıza yaslananlara
selâm
selâm!
Sayfa 277Kitabı okudu
yoksa benden sakladigin birseyler mi var
sen boyle davranmazdin bana bildigim kadar
neden dilonde hep huzunlu, dertli sarkilar
yoksa artik aramizda baskasimi var?
Kırılacak birşeyler kaldı mı ?
Kalmadıysa
benden birkaç
Kırılacak kalp var.
Olmuyor dostum olmuyor hâla düşüncelerimdesin herşeye rağmen.
Birşeyler var beni sana iten,bir kuvvet var ısrarla beni sana yönlendiren.
Ruhunun ipleri sarmış gibi ruhumu.
Rüyalarımda hüküm sürüyorsun geceleri.
Gündüzleri ışık gibi her bir yanımda.
Şimdi ben nerden nasıl başlasam bilemiyorum.
Haklı olduğum çok zamanlar vardı.
Haklı olduğun
Papatya& Yakamoz [9-13]
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Seni hep geceye anlattım..
Aynı aya bakıyoruz diye düşündüm hep, ikimiz de. Belki gece sana benden birşeyler söyler, belki bi an aklına düşerim, belki gözünde bir yaş ya da nefesinde bi hıçkırık olurum.
...
Kim bilir, belki bir gün gece seni bana geri getirir ve o zaman yıldızların altında buluşuruz.
"JANYA"
Merhaba! Beni yoktan var eden sevgili Tanrı. Sana birşeyler anlatmak istiyorum, dinlemek ister misin? Kimseler yokken usulca derdimi dillendirmek istiyorum. Yoksa yine birileri çıkıp engel olacağından korkum çok, öncelikle korkularımı benden almanı istiyorum! Hazırsan başlamak isterim? İsteklerim oldu mu bilmiyorum, yahut hangi dilden konuşacağım da bilmiyorum ki nasıl anlaşacağımız da bilmiyorum. Neyse bu kadarı kâfi. Bu arada ben JANYA! Beni tanıyan çok kimseler yok beni anlayan ve bilen bir tek sen varsın sevgili Tanrı! Şimdi söylediklerimin anlaşıldığın nasıl anlayacağım ki ben bir kadın’ım yaşam döngüsünün en kutsal varlığı yani yer yüzünün tanrıçası. Bu kadar kutsallık bana emanet edilmişken neden en çok yok sayılan oluyorum ben doğanın ve insanlığın kutsallığı sayılırken neden hiçe sayılıyoru ki güçlülük eksikliğim var bundan mı toplum dışı sayılmaktayım bana mı bahşedildi namus kavramı oysa ki ben en çok sahip çıkan değilmiyim bu kavrama ya da beni sex objesi olarak mı görüyorlar oysa ki ben herşeyden önce bir anne kutsalığına lakil değilmiydim ben JANYA kimseler bilmez benim hikayemi birileri anlatır mı bir kadın bu kadar kutsallığa sahipken neden katledisin. Sevgili Tanrı hikayemi birileri yazsın...
. . Sözcükler , Jean Paul Sartre . .
