Kendimce zebercet'
Hayatın gizli kalmış bir kuytu köşesinde kendini bulmaya çalışan ama bulmaktan çok kaybolan. Yalnız bir insanın bilmediği duygulara karşı tavrı ve bu arayış sürecinde yalnızlığın, sevgisizliğin ve umutsuzluğunu yitiren insan üzerindeki etkilerini gördük zebercette, onun sadece iletişim sıkıntısı içinde olan kaybolmuş bir adamın onu yalnızlığa çeken sadece tek istediği belki bir insan sıcaklığı olan zebercettin , o karanlığa saplanan yalnızlığını gördük onun gözünden.
Ne ölüydüm ne sağdım. Bilinçaltım dipsiz bir kuyu. Hayatımın gizli kalmış bir kuytu köşesinde , aydınlıktan kaçan bir karanlığım ben. Kendimi bulmaya çalıştıkça daha da batan ve o aydınlığı hiç göremicek bir zifiri karanlığım. Battıkça batıyor ve o karanlıkla birlikte taşıyordum aslında. Kendimi bulma arayışım vardı ama bu arayış beni insanlardan uzaklaştırdı . Bilmediğim duyguların üzerimdeki tesiri beni yalnızlığa kaçmaya ve elimin kana bulanmasını sağladı. Hayatımın kuytu köşesinde sakladığım benliğim benden farklı , beni kendine çeken ,duygularımı altüst eden isteklerimin taşmasını sağlayan kadın: umudumu, duygularımı ve görmezden gelmeye çalıştığım cinsel dürtülerimi bende uyandırdı. O zifiri karanlıkta daha da boğuluyordum. Suçlu bulunmadığım bu duygulara rağmen umudumu yitirmiştim , beklenen gelmemiş umut tükenmişti, bastırılmış duygular artık karanlıkla boyanmıştı . Aydınlık bana uzak ve daha kaçmıştım ondan. Umutsuzluk beni ben yapan, benden olan her şeyi çalmıştı benden. İşte ölüyüm , yaşayan bir ölü umudumunu yitiren bir insan bu saatten sonra yaşayabilir mi ?
iyi okumalar..
Anayurt Oteli
