"Pek çoğumuz,arkamızda yapıtlar mı,yoksa yıkıntılar mı bırakıyoruz diye dönüp bakmaya gerek bile görmeden,koşulları bahane ederek günümüzü kurtarma çabası içinde debelenirken ,"benden sonra tufan!"demeyi ne çabuk benimsedik!"
(Bitmeyen Gece/Mitat ENÇ-Ötüken yayınları
Sayfa 341Kitabı okudu
"Elbette bir daha yaşayacak değilsin; geberip gideceksin, bütün canlılar gibi. Ama önemli olan o değil, nasıl yaşanacağıdır; o bir defalık şansı ve imkanı ve fırsatı nasıl kullanacağıdır. Bu da insanın yüreğine, kendisine karşı beslediği saygıya ve değer yargısına bakar. Fatih de bir kere yaşadı, İbrahim(as) de. Hz.Muhammed(sav) de bir kere yaşadı, Haccac da. Mansur da bir kere yaşadı, Dahhak da. Köroğlu da bir kere yaşadı, Bolu beyi de. Neron, "benden sonra tufan" demiş. İnsanın kendisinden sonra olanlar ve olmayanlar ve olabilecekler elbette vızıltıdır. Ama ya o sona giderken. Ve o son'a gidiş ? Bunu da umursamayana it derler ve it muamelesi ederler. Bu da,bir daha yaşamayacak olanların ve cihane bir gelenlerin karşı durulamaz hakkıdır ve bırakılamaz görevidir. Boyun eğilir."
Sayfa 26Kitabı okudu
KİM BİR BARDAK SOĞUK SU İÇERSE BENİ HATIRLASIN.
Hz. Hüseyin
Kerbela, yeniden var olmak için atılmış ölümüne bir adımdır, ölümüne bin adımdır. Âşık olmanın adıdır ölüme en Yüce’nin hatırına. En Yüce’nin hatırına ölümle kıyılmış nikâhtır bu,
Hüseyni bir nikâh.
“Kerbela, bir feryattır. İkiyüzlülüğe, kaypaklığa ve arkadan vurma alçaklığına
Bu duygular altında hiçbir an geleceğimi bir memurluğa bağlamayı düşünmedim. Aktörlük mesleğini, kendi kendinin efendisi olma yolunda görmeye başladım. Hele, biraz sivrilip de adını geçerli kılmaya başlayabilirsen, senden aha özgür kimse yok.
Sayfa 70 - RemziKitabı okudu
Çocukluğumda tek oyuncağım, sinemanın babası sayılan bu oyuncakla mukavvadan yapılmış Karagöz-Hacivat' tı. Düşünülecek olursa, yaşamımda sonradan seçeceğim meslekle bu oyuncaklar arasında bağlantı kuruyor insan. Biri sinemanın, öteki tiyatronun ağababası olan bu oyuncaklar, benim yazgımda yol gösteren öncüler gibi oldu.
Sayfa 60 - RemziKitabı okudu
Gerçekten de, tiyatro sınırları o kadar geniş bir bilgi ve çalışma dalı ki, bir ömrü değil, yüz ömrü olsa bile, insan yetişemiyor. Ömrünün sonunda insan, geçen bütün günlerini mesleğine ayırmış bulunsa bile, tıpkı başlangıç günlerindeki kadar boş ve bilgisiz olarak görüyor kendini. Hâlâ yolun başında mıyım bilmem. Kendimi o kadar görgüsüz ve acemi buluyorum.
Sayfa 77 - RemziKitabı okudu
Seyirciler bir piyesi seyrederken, onların dikkatini dağıtmak kadar büyük saygısızlık olamayacağını, özellikle o gece bütün kesinliğiyle anladım.
Sayfa 88 - RemziKitabı okudu
Burhanettin Bey:
Evet, bütün ailemi ve sadaretteki parlak memuriyetimi feda etmiştim. Fakat memlekette bir tiyatro çığırı açmış bulunuyordum.
Sayfa 92 - RemziKitabı okudu
Burhanettin Bey:
Şüphesiz bu bir inkılâptı. Fakat bunu yapmak için bizim gibi kurbanlar lazımdı.
Sayfa 93 - RemziKitabı okudu
Fakat hiç korkmayacaksın kuralına bir türlü uyamadım; bu engeli bir türlü aşamadım. İlk gün olduğu gibi, bugün de, her sahneye çıkışta korkudan, titremeden kurtulamadım.
Sayfa 103 - RemziKitabı okudu
-"Buradaki Ertuğrul Muhsin sen misin?" diye sordu.
-"Evet", dedim.
-"Gelip geçici bir heves mi?"
-"Hayır, ömür boyu bu meslekte kalmak istiyorum. Çünkü tiyatroyu çok seviyorum."
-"Evet ama, ne bizim ailemizde, ne de rahmetli babanızın ailesinde oyuncu yok. Onun için ya bu düşüncenizden vazgeçersiniz ya da ailenizden!"
-"Eğer bu kesin bir ültimatomsa şu halde ailemden vazgeçiyorum." sözleriyle ayağa kalktım ve "Allahaısmarladık." diyerek evden çıktım.
Bundan sonra artık bir tiyatro tutkunu olarak tek başıma yaşayacaktım.
Sayfa 124 - RemziKitabı okudu
(Paris' te) Yer gösteren kadın, koltuğuma oturduktan sonra da yanımdan ayrılmadı. Bir şeyler bekliyor gibi duruyor. Meğer bahşiş verilirmiş; ben ne bileyim?
Sayfa 148 - RemziKitabı okudu
Paris' e ilk gidişimde parasızdım, kuru ekmek yiyerek yaşıyordum. Kestane yemek bir ziyafet oluyordu benim için. Ama dönemezdim; yapmak istediğimi yapmalıydım, tiyatro görmeliydim, tiyatroyu öğrenmeliydim. O sıralarda ümitsizliğe kapıldığım oldu. Birkaç defa Seine Nehri kıyısına gittim; intihar etmek için. İyi ki etmemişim.
Sayfa 153 - RemziKitabı okudu