“Eğer tahminim doğruysa o tanıdık, ılık dünyayı yitirdiğini, tek bir hayale saplanıp onunla gereğinden fazla uzun yaşamanın bedelini hayli ağır ödediğini hissetmiş olmalı. Başını kaldırıp ürkütücü yaprakların arasından kendisine hiç tanıdık gelmeyen göğe bakmış ve bir gülün ne kadar acayip bir şey olduğunu, güneş ışığının binbir emekle yetiştirilmiş çimlere nasıl da çiğ bir biçimde vurduğunu anlamış olmalı. Zavallı ruhların hava yerine hayalleri soludukları ve gelişigüzel sürüklendikleri gerçek olmaktan uzak fakat somut bir dünyaydı bu...”
“İnsan,yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış ;ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye,kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar,her birinin gönlümüzden kopup ayrılması bir ayrı sızı uyandırırmış.”
Sayfa 207
“Yaşanılanlar,görülenler ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun,macera insanoğlu için büyük bir nimetti.Çünkü dünyadaki en büyük mutluluk,bu dünyanın şahidi olmaktı.”
Sayfa 91
Reader Follow Recommendations
“Biliyorum.Bana tutku verecek herhangi bir şeye ya da kimseye artık rastalamayacağımı biliyorum.Birisini sevmeye kalkışmak,önemli bir işe girişmek gibidir,bilirsin.Enerji ,kendini veriş,körlük ister.Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır.Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan.Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum.”
Sayfa 214
