"Değerli bir şey kaybettiğimizde ve arayıp bulamadığımızda, kalbimizin kırılması gerekmiyordu.
Hâlâ biraz da olsa umudumuz vardı, belki bir gün, büyüdüğümüzde ve ülkede seyahat etme özgürlüğüne kavuştuğumuzda gidip Norfolk'ta bulabilirdik kaybımızı."
Sayfa 71
...dışarıda, Madam gibi başka insanların, sizden nefret etmeseler, kötülüğünüzü istemeseler bile sizi gördükleri, sizin bu dünyaya nasıl ve neden getirildiğinizi düşündükleri an ürperdiklerini, ellerini sizin elinize değdirmekten çekindiklerini, bunu hiç istemediklerini öğrenirsiniz.
Böyle birinin gözlerinden kendinize ilk kez baktığınızda, buz kesersiniz. Her gün önünden geçtiğiniz ayna bir gün aniden size bambaşka bir şey, rahatsız edici ve tuhaf bir şey göstermiştir.
Sayfa 43
Keffers represents the outer world and non-clones
Keffers, haftada iki ya da üç kez çamurlu kamyonetiyle gelip binaları bakımını yapan huysuz bir yaşlı adamdı.Bizimle konuşmaktan pek hoslanmazdı, iç çekip iğrenmiş bi ifadeyle başını sallayarak etrafta dolaşmasından, binalara iyi bakmadığımızı düşündüğünü anlıyorduk. Ama bizden ne beklediğini de açıkça söylemiyordu.
Sayfa 114Kitabı okuyor
Hem zaten "kaybettiğimiz bütün eșyaları bulmak için" Norfolk'a hep gitmek istediğini anlatmıștı. Diğer bir deyişle, "olası modelini bulmayı çok da ciddiye almadığını anlamamız için çok uğraşmıştı.
Sayfa 142Kitabı okuyor
Geçen gün hatıraların, hatta en değerli hatıraların bile ne kadar çabuk yok olduğundan şikâyet eden bir bağışçımla konuşuyordum. Fakat ben ona katılmıyorum. En değerli hatıralarımın yok olduğunu düşünemiyorum bile. Ruth’u kaybettim, sonra da Tommy’yi, ama onlarla ilgili hatıralarımı kaybetmeyeceğim.
Değerli bir şey kaybettiğimizde ve arayıp bulamadığımızda, kalbimizin kırılması gerekmiyordu. Hala biraz da olsa umudumuz vardı, belki bir gün, büyüdüğümüzde ve ülkede seyahat etme özgürlüğüne kavuştuğumuzda gidip Norfolk’ta bulabilirdik kaybımızı.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Bu yüzden o his kapladı yine içimi, ne kadar kurtulmaya çalışsam da: Bütün bunları yapmakta çok gecikmiştik; geç kalmıştık, şimdi düşündüğümüz ve planladığımız şeyler artık çok saçmaydı, hatta suçtu.
Eminim Tommy de aynısını hissediyordu, çünkü böyle anlarda birbirimize daha sıkı sarılırdık, sanki böylece o hissi uzaklaştırabiliyorduk.
