Narsistik Çift : Tolstoy ve Sonya [okumak isterseniz diye bırakıyorum]
1862 yılında otuz iki yaşındaki Lev Tolstoy, henüz on sekizindeki Sonya Behrs ile evlenmeden birkaç gün önce aralarında hiçbir sır olmaması gerektiğine karar verdi. Bu kararın bir parçası olarak günlüklerini ona okuttu ve genç kızın hem ağlaması hem de oldukça kızması onu çok şaşırttı. Günlüklerine eski aşk ilişkilerini yazarken yakında yaşayan
Sayfa 85 - Altın Kitaplar Yayınevi 1. BasımKitabı okudu
Hayır. Sana Sadece Hayranlık Duyuyoruz.
“Annemi kaybettim” diye girdi söze. “Tek çocuktum. Babamla baş başa kalmıştım. Babam beni çok seviyordu, hele annem öldükten sonra daha da bağlandık. Ta ki o güne kadar.
Akşam eve geldi babam, bana sarılarak kucağına aldı ve öptü, ilk defa bu kadar fazla sarılıp öpüyordu. Babamın beni sevmesi hoşuma gidiyordu ancak altımda bir sertlik
Bu kısmı kesemezdim. Biraz uzun belki, okuyanlar atlayabilir. Ancak kitabı okumayanlarım bu alıntıyı okumasını şiddetle tavsiye ederim. Uykumu kaçırdı. -Sigma İnsan
Onlar için daha fazla acı çektim Bölündüm defalarca
Onların bebeklerini de kırdılar
Gözlerini oydular
Durdurmak istedim anne
Beni çok yanlış anladılar
Yakup'u çağırmayan toparlak dünya beni mi çağıracaktı, elbet çağırmayacaktı.
Zaten çağırmadı.
Ben de zaten ona meyletmedim, beni çağırsın diye hiç
kapısında durmadım. Kapısında durmamakla kalmayıp, bacasından da sarkmadım, ona bakıp eğilip bükülüp de kırılmadım.
Yakup'u çağırmayan toparlak dünya beni çağırmadı da, ben de az değildim, dönüp ona bakmadım.
Bizi böyle böyle küs sandılar. Görüleni bir şey sananlar yanlış anladılar.
Ben onu tırnak ucu kadar sevmedim, ki neyine küseyim. Küsmediğim dünyanın nasıl bulayım da en ücrasına gideyim.
Sayfa 37 - Ketebe yayınlarıKitabı okudu
