Yalnız olmaktan hiç gocunmadım şu güne kadar ama son zamanlarda o kadar fazla üstüme geliyor ki hayat... Gün boyunca mutluluk maskesini takmaktan yoruldum, güneş doğuyor ve bitsin diye debelenip duruyorum, gün bitince de güneş doğsun diye debelenip duruyorum. Hiç olmadığım kadar yalnız hissediyorum bu aralar (özellikle de bu gece) kendimi. Çok yoruldum. Biliyorum hayat engebeli bir yol ama ne yediğim yemek, ne içtiğim çay, ne de dinlediğim müzik zevk veriyor... Anlatmak istediğim o kadar çok şey olmasına rağmen sadece sarılmak yetecek biliyorum ama... Amaların ardına sığınıyorum hep, ama diyorum ve öncesinde söylediğim her ama her şey imha oluyor kendi kendine. Ne yaptığımı bilmiyorum. Neden yaşadığım tamamı ile bir meçhul. Adım atmak bile zor geliyor artık. Yataktan kalkıp bir bardak su almak zor gelir mi insana? Geliyor işte bunu kim anlar, kim dinler? Kime neyi anlatabilirsin?
Dinlediğim hiçbir şarkıdan bile zevk alamamak demek benim için çok kötü bir şey, ne bir kelime ne de bir cümle anlatmaya yetmez müziğe olan sevgimi, birisinin omzuna kafamı koyup saatlerce ağlayıp gözyaşlarımı silmesi yeter aslında...
Çok doldum, içimi dökmek istedim...
Çocukların yılda 3 saat kitap okudukları memleketimde aynı çocuklar yılda 190 saat boyunca bilmedikleri bir dili okuyor ve bilmedikleri kelimelerden korkmayı öğreniyor.
Din sizi tecavüzden korumaz, depremden, yangından, savaşlardan korumaz ve aksine savaşların neredeyse hepsi dinler yüzünden çıkmıştır.
-Benim tanrım senin tanrını döver !
Büyükler bile doğru düzgün kavrayamamışken çocuklara din öğretilmesinin yasaklanması lazım.
İnsanlığın temeli din değildir aksine dinin temeli insanlıktır.
“Hubb-i Fillah Buğd-ı Fillah” Seven, Söz Dinler
Dinimizde “Hubb-i Fillah Buğd-ı Fillah” vardır. Yâni sevdiklerini sırf Allah rızası için sevmek, düşmanlık ettiklerine de sırf Allah rızası için düşmanlık etmek demektir. Müslüman, Allah düşmanlarına düşman, Allah dostlarına dost olur.
“İmanın esası ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-ı fillah, yani Allah için sevgi, Allah için buğzdur.”
7 Şekspir Müzikali
Merhabalar, bugün her defasında izlemekten keyif aldığım harika bir müzikali ve bu müzikal hakkındaki düşüncelerimi buradaki yazılarım arasına eklemek istiyorum. Daha önceden de belirttiğim gibi sadece kitap incelemeleri (platformun doğası bu olmasına rağmen) beni özgür hissettirmiyor ve burada kendi adıma daha rahat olmak için sinema, tiyatro,
youtu.be/MYkY_VLB3fY
Sana giderken hiçbir armağan verememiştim
Bak, bende sana bu şarkıyı yazdım
Belki bir gün her yerde sana yazılana değersin diye...
Bu şarkıyı dinlediğim yıllarda aklıma sen gelirdin. Üzülerek ağlayarak dinler hep duygulanırdım. Sol yanımda sen vardın. Seninle çok mutluydum. Sen benim asırlar geçse de yok olup gitmeyecek sevdamsın.
Sen hayatımın en büyük mucizesi, en muazzam detayısın.
Bir gün bütün bunları öğrendiğinde, kendine "keşke olsaydı" diyeceksin. Fakat ben o gün, seni böylesine delice seven kadın olmayacağım Anıl. Beni sevmeyişini hiç unutmayacağım. O deli sevdamı görmezden gelişini unutmayacağım.
Ve ben, ben sevdim, ben seni çok sevdim, seni çok sevdim çok...