"Ey benim gecem, karanlığım
Ey benim günüm, aydınlığım
Bir eliyle zehir diğeriyle şifa sunan sevgilim
Ben derdimi kime yanayım
Bana zulmeden padişahın kendisidir."
Akla karşı tezler
Bir gün öldüğümde kim hatırlar beni
İple çekilir bensiz olmayan bir gün
Her gün içimizde gezdi ölüm
Günü geldiğinde beni ziyaret etti
Rabbim benim karşıma öyle birini çıkardı ki aşkı iliklerime kadar yaşattı, filmlerde izlediğimden hayal ettiğimden bile daha güzeldi onunla geçen her günüm, fakat acısı da çok büyük. Geçmiyor, geçmeyecek...
Sayfa 74Kitabı okuyor
"Ulaşılmaz olan bir yoldun
Sonu görünmeyen sondun
Cân oldun cânân oldun
Sen bana günüm gündüzüm
Yara, inceden işleyen ve sızlayan
Kabuk tutmamış dâim kanayan
Hem dermansın hem yaralayan
Sen beni günüm gündüzüm
Gelmedin güller sola
Ela gözler yaşla dola
Gönül aklı dinlemez ola
Benim günüm gündüzüm.."
Can Yücel – Sevgi Duvarı
Sen miydin o, yalnızlığın mıydı yoksa
Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
Dilimizde akşamdan kalma bir küfür
Salonlar piyasalar sanat-sevicileri
Derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni
Yakanda bir amonyak çiçeği
Yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
…