Hayatın üzerime üzerime gelmesi artık sıradanlaştı. Kendimle olan savaşımın tam ortasında buluyorum kendimi. Aynaya bakıyorum ve soruyorum: "Ben miyim kendi düşmanım? Yoksa bu yüz mü bana her gün hesap soran?" Bende ne eksik ki bu kadar eksiklik hissiyle doluyum?
Dünya kötü, evet, bu konuda hiç şüphem yok. Ama bu anladığım dünyada beni anlamayan kim? Kendim mi, yoksa başkaları mı? Belki de asıl mesele, benim dünyayı anlamayı reddetmemde saklıdır. Kendimi anlamaya çalışırken, dünya bana fazlasıyla karmaşık geliyor. Anladığım şeylerle anlaşamadığım şeyler arasında sıkışıp kalmış gibiyim.
Belki de kendimi anlamak için dünyayı anlamam gerekiyor. Ya da tam tersi. Ama neyi anlayacağımı, neyi anlamayacağımı bilemiyorum. Belki de anlamaya çalışmak hatadır. Hayat bir labirent gibi ve ben sürekli duvarlara çarpıyorum. Her köşede bir ironi, her adımda bir trajikomik sahne.
Her cümlesi çok kıymetli fakat benim en çok dikkatimi çeken:
Allah yolunda hiçbir kınayıcının kınamasından çekinmeden Hakkı söyleyeceğimize...
Allahım senin rızan için Rasulüne biat ettik. Senin kıymetlin olan İslam garip kalmışken bu gariplikte sancağına tutunup sarılacağımıza, kelamını başımız üstünde taşıyacağımıza, mukaddes emaneti muhafaza etmeye çalışacağımıza, bizi kınayanlara aldırmadan onlara acıyarak belki de öfkeyle bakmaya devam edeceğiz.
Biz bu dertle kıymetlendik, gaye edindik. Bizi razı olduğun gariplerinden eyle.
27.06.24 R. Çetin
R.
@rrctn
·3s
Ubâde b. Sâmit:
Biz zorlukta ve kolaylıkta sevinçte ve kederde, başkalarının bize tercih edildiği zamanlarda söz dinleyip itaat edeceğimize; (elimizde Allah Teâlâ tarafından bildirilen kesin delillere göre açık küfür sayılan bir şey görmedikçe) iş başındakilerin işlerine karışmayacağımıza, nerede olursak olalım Allah yolunda hiçbir kınayıcının kınamasından çekinmeden Hakkı söyleyeceğimize dair Resulullah'a biat ettik.
*Buhari, Ahkam 42
Yine de
Deli gibi koşuyorum oturduğum şu minderde
Zaman durmuş benim için saat bunu nerden bilsin
Aşıklarda gönül olur Gönüllerde de hep aşk var
Aşkı bilen bilir elbet peki bilmeyen ne bilsin
"
Artık ne karanlık var benim için, ne aydınlık,
Ne sıcak, ne de soğuk.
„
Sayfa 41 - YKY, 29.Baskı: İstanbul, Kasım 2022
Evin yolunu bulamıyorum. Bütün evler ve yollar sarhoş, sallana sallana yer değiştiriyorlar sürekli. Şu yola neden bir kapı yapmamışlar kaybolanların açıp çıkabilecekleri. Refik abi de kahveyi bana bırakıp gitti ben de göndermiş olabilirim git çocuklarınla vakit geçir diye. Belki böyle bir konuşma hiç geçmedi de kafamdan uyduruyorum şu anda buna