Herkes kendi temel çileciliğine ulaşabilmeliydi: Benimkisi, susmanın çileciliği olurdu.
“Benimkisi edebiyata ilgi değil, ben edebiyattan meydana geliyorum, bunun dışında bir şey değilim ve bunun dışında bir şey olamam.”
Sayfa 455 - Türkiye İş Bankası
-Benimkisi de akıl işte. Herif öyle rezilliklerden utanacak gibi değil. Hatta rezil edebilsek, “Aman ne iyi, propagandamı yaptılar. Bir de üste ne versek de haklarını ödesek!” diyecek.
Sayfa 16Kitabı okudu
"İtaat etmiyorum," dedi Şeytan.
Baş eğmeyeceğim.
Hayatın da sanatın da özü budur.
Yaşatmak ve yaratmak, başkaldırmaktır.
Dikilmektir.
Günah işlemektir. Suç işlemektir. Ayıplanmaktır. Karmaşanın tam göbeğine hiç çekinmeden atlamaktır.
Gözünü kırpmadan rezil olmaktır.
Rezil olmak mı?....
Rezil olmak ve bunun tadını çıkarmak, doyasıya özgürlüklerin "Nirvanası"dır.
Utanmak ise cehennemlerin en kötüsü.
"Tanrı utandırır; ben ise rezil ederim sizleri," diye fısıldadı Şeytan.
"Sözde iyiliğe davet eden Tanrı'nın kötü cezalarından biri değildir benimkisi; kendinizi keyifle yaşamanız için bir fırsattır sadece; iyi bir firsat."
Konuşkan bir suskunluktu benimkisi, anlaşılabilse kim bilir ne kadar çok şey anlatırdı.
Sayfa 77Kitabı okudu
-Sen acılarını dindir önce.
-Benimkisi farklı bir durum.Bu bir tercih.Ben tercih ediyorum sen ise sürükleniyorsun
Sürükleniyorum.Saklamaya çalıştığım şeylerin karşıma çıkması hoşuma gitmiyor.Ve sen beni kötü yakaladın.
Sayfa 81Kitabı okudu
