... insanlar kaçınılmaz olarak unutur çünkü.
Sayfa 37 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sonra her şey karardı, beyaz karyolası ve etrafında gezinen belirsiz yüzler ve sütün sıcak, hoş kokusu, hep birlikte zihninden uçup gitti..
İnsanların unutması kaçınılmaz bir sondu her zaman.
Onunla insan içine çıkıyordu çıkmasına ama istekli değildi; bir gün hepimizin içine yerleşen ve bizi bir daha terk etmeyen o sonsuz atalet onu çoktan kuşatmıştı.
“Sizse en romantik yaşınızdasınız,” diye devam etti, elli. Yirmi beş yaş dünyaya fazla düşkün; otuz yaş fazla çalışmaktan yorgun; kırk yaş anlatılması bir sigarayı bitirecek kadar uzun süren hikâyelerin yaşı; altmış, ah, altmış yaş yetmişe çok yakın; ama elli, olgun bir yaş. Elliyi seviyorum.”
Önce bir hanımefendi, sonra yaşlıca bir beyefendi ve sonra, âdeta bir günah kadar güzel, genç bir hanımefendi aşağıya indi. Benjamin yerinde kıpırdandı; sanki kimyasal bir değişim vücudunun her bir öğesini önce yok edip sonra yeniden oluşturuyordu. Tüm vücudu kasıldı, yanaklarına ve alnına kan hücum etti; kulaklarında sürekli bir uğultu vardı. Bu ilk aşktı.
Ama bir şeyleri yapmanın bir doğru, bir de yanlış şekli vardır.
İnsanlar kaçınılmaz olarak unutur çünkü.
Sayfa 37 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Günün birinde her birimizin üstüne çöken ve sonuna kadar da bizimle kalan ebedi uyuşukluk çoktan yutmuştu onu.
Sayfa 32 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Kuru gıda işinin geleceği çok parlak."