En büyük dostluğu yalnızlıkta buldum. Kendimi kendimden sakınmıyorum; samimi ve açık sözlüyüm. Kırılmam gerekiyorsa kendi kalbimi kırıyorum, üzülmemem gerekiyorsa kendimi teskin ediyorum. İnan diyorum, ümit et ve aldanma. Beni benden başkası inandıramıyor.
Hasbamlara
Karşımda gene. Gözleriyle konuşmaya yön veriyor. Bir ara herkes sustu da buna bakmaya başladılar ne olduysa o arada oldu. Gelen garson benden kısa 20 li yaşlarında cılız birşey 4-5 kere gidip geldi bu hasbam yüzünden "çay yeterince açık değilmiş" ifritliği tuttu birkere iki elini geçirmiş birbirine hemde, gözleri yandaşlarının vereceği tepkide. Diğerleri kıl kurdu gibi oturdukları yerde oynaşıp eğlendiler; ellerinde de kehribar tesbihler.
vasıfsızların tek başarısı buydu..
En büyük dostluğu yalnızlıkta buldum. Kendimi kendimden sakınmıyorum; samimi ve açık sözlüyüm. Kırılmam gerekiyorsa kendi kalbimi kırıyorum, üzülmemem gerekiyorsa kendimi teskin ediyorum. İnan diyorum, ümit et ve aldanma. Beni benden başkası inandıramıyor.
Cihan Çetinkaya
Özlüyorum seni.
Üşenmedim oturup yazıyorum bunları.
Ne güzel uyuyorsun sen şimdi.
Onun koynunda açık kalan tarafın olmazmış
Sırtındaki yorganı çekip senin üstüne atarmış.
Haziran ayında seni kış ortasında gibi sanıyorum.
Üşüyeceksin ıslanacaksın hasta olacaksın diye korkuyorum
Bir de filmlerde platonik seven aşık olduğu kıza giderken dermiş
Umarım mutlu olursun,
Ben diyemiyorum.
İçimden de gelmiyor.
Hatta bazen sana bedduayla dolu yakarışlarımı sunmak istiyorum Allahıma.
Seni benden ayrı düşüren bir planmış.
Seni o plana kurban eden o adammış.
Senin o adama inanan aklına sokayım ilk önce.
Özlüyorum yine de seni.
Üşenmdim oturup yazdım bunları sana
Daha bir kişi açıp okumuş değil
İstanbul
Ne bir kelime konuştuk,
Ne işaret çektik birbirimize,
Fakat gerçektir seviştiğimiz
Vapur kalkıncaya dek,
Göz göze gelmekle sade.
Bir saadet gibi hatırlıyorum,
Yasemin kokusu ondan,
Teneffüsü benden.
Bir yaz akşamı,
Kandilli iskelesinde.
Cahit Sıtkı Tarancı