Gerçekten de bitirmek için hiç acele etmeme rağmen büyük bir hızla okuyup, bitirdiğim bir kitapdır Martin Eden. Bunun sebebini ancak kitabı bitirince anladım zira ben Martin Eden'da kendimi bulmuştum, o benim bir çeşit yansımamdı. Okuyanların ne demek istediğimi anladığını düşünüyorum. Aşık olmanın tabiatında aşık olunan kişiyi değiştirmek yoktur, o her hali ile kusursuz bir varlıktır. Yalnızca ona benzemek daha doğru bir ifade ile "kendini ona benzetme mücadelesi" vardır. Martin, kendini Ruth benzetirken, Ruth'u kendi düşünceleri, hayat tarzı olan bir birey değil, birbirinin kopyası olan bir sosyal sınıfın mensubu olarak görüyordu. Sonunda kendini Ruth'dan bile çok o sınıfa mensup bir bireye benzetsede hayalinde canlardığı eğitimli, tevazu sahibi, edebiyata ve sanata değer veren insanları asla orada bulamamıştır. Özellikle Ruth'un bile onu terk etmesi ile bütün hayat amacını yitirmiştir. Aklen toy insanlar Martin'in intihar etmesini Ruth'a bağlayıp mantısız bulabilir. Zira Martin Eden'ı anlamak bir olgunluk meselesidir..
