Alper kaşlarını kaldırdı. "Gerçekten gülümsememekten daha kötü bir şey varsa," dedi. "Sanırım o da bunu yaptığını fark etmeyecek kadar çok sahte gülücük saçmaktır."
"Bir şey duyduğumu sandım," dedi Alper.
Gökçe'nin dudaklarında alaycı bir gülümseme belirdi. "Merak etme," dedi tekrar önüne dönüp yürümeye devam ederken. "Ölüler konuşamaz."