Son...
Ezen ve ezilen ,sosyalistler ve oligarşi namı diğer Demir Ökçe.Yaşananlar gerçek mi yoksa distopya mı kafam çok karıştı okurken.Yazarın etkileyici anlatımı beni cesetlerle dolu caddelerde kanım donmuş şekilde gezdirdi.Devrim'in gerçekleşmesini, emekçi işçi sınıfın hâk ettiklerini almalarını dört gözle beklesem de bütün bu acımasızlıklar içinde, gözünü hırs ,para ve kibir bürümüş Demir Ökçe'nin böyle bir sona izin vermeyeceğini anlamalıydım. Paylaşmak,barış,huzur yardımlaşmak...
Aslında çözüm bu kelimelerde gizli.Dünya kendini kötülüklerle dolu bir odaya kilitlemiş ve üzgünüm ki elimizde var olan anahtarları kullanamıyoruz.(Çoğumuz anahtarlarını kaybetmiş durumda zaten.)Ve bize sunulan güzelim dünyamızı karanlığa hapsetmiş durumdayız.
Ama içimde umut daim....
