“Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.”
Daha ilk cümlesinden sizi kendi içine çeken bir kitap, bir klasik… Adından da anlaşılacağı üzere, baş karakter Anna Karenina. Fakat yazar, Anna Karenina’nın etrafına başka karakterlerde yerleştirerek, tüm o karakterler üzerine; toplum düzenini, insan ilişkilerini, kadın-erkek çatışmalarını, eğitimli-eğitimsiz çatışmalarını, para, toprak sahibi olmak ve güç dengesi gibi kavramları size muazzam bir biçimde anlatıyor. Bundan dolayı, yalnızca bir aşk romanı demek haksızlık olur. Kalınlığıyla zıt bir şekilde inanılmaz akıcı ve kısa sürede okunabilecek bir kitap. İlk sayfada yer alan “Ey sevgiler, kendiniz için öç almayın, fakat Allah’ın gazabına yer verin; çünkü şöyle yazılmıştır: Rab diyor: Öç benimdir, karşılığını ben vereceğim.” Ancak, kitabı bitirdiğimde bu cümleyle ne demek istediğini anladım: Ne Anna’yı, ne de Vronskiy’i yargılamak bize düşmüyor.
