K I Z I L *
Okurken kendi hayatımdan bir şeyler bulduğum bir kitap oldu yine. Stefan Zweig yine şaşırtmadı beni. 67 sayfa bir kitap ama içi ne derin anlamları olan bir kitap...
Üniversiteye yeni başlamış içine kapanık, çocuksu bir hali olan gencin başından geçenler anlatılıyordu aslında. Bir yandan içindeki bu çekingenliği, çocukluğu atmak istiyor bir yandan da içinde bir korku vardı ve onu engelliyordu. Bir de kurmaya çalıştığı arkadaşlıklar, içindeki dürtüler ve sonunda yaşadığı hayal kırıklıkları...
Yaşadığı üzücü olaylar sonrası okuluna dahi devam etmek istememiş okulunu bırakmıştı. Kırılgan yapısı karşılaştığı acılara dayanamamış hayattan, hayallerinden her şeyden onu vazgeçirmişti. Sonrasında karşına hasta bir kız çıkmış ve onu tekrar hayata döndürmüştü. Böylece hayat onun için yeniden başlamış olmuştu. Umutları yeniden canlanmış, okuluna tekrar kayıt yaptırmak istemiş, içini büyük bir heyecan kaplamıştı. Ancak hiçbir şey beklediği gibi olmayacaktı çünkü kendisi de hastalığa yakalanmıştı ve öleceğini farkındaydı...
Kitap kısaca böyleydi tabiki buraya yazmadığım kısımlar da var ancak çok fazla kitaptan bahsetmek istemiyorum birazı da size kalsın diye :) Ben kitabı okurken bir dönem de olsa gidebildiğim üniversite anılarım aklıma geldi ve galiba bu yüzden kendimi bulmuş gibi hissettim okurken.
Sizler de okuduysanız benimle yorumlarınızı paylaşırsanız çok sevinirim, keyifli okumalar :")
