Kel Ali'nin sorularını yanıtlayan Dr. Nazım, mahkeme sonunda kendisini darağacının beklediğini belki biliyordu; ama Mustafa Kemal’in Dışişleri Bakanı Dr. Tevfik Rüştü
(Aras) Bey ile evlenen Makbule Hanım'ın damadı, Demokrat Parti hükümetinin Dışişleri Bakanı Fatin Rüştü Zorlu’yu da yıllar sonra bir başka idam sehpasında aynı yazgının beklediğini bilemezdi.
Ve eşi Beria Hanım'ın büyük halası, Naciye Hanım'ın kızı Berrin'in Aydın’Iı Hacı Ali Paşa'nın torunu Adnan Bey ile evleneceğini; Adnan Menderes'in de 1961 yılı Eylül ayının 17'nci günü İmralı adasında Demokrat Partl'nin ilk ve son başbakanı olarak darağacında can vereceğini de düşünmezdi.
Sayfa 83 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Atilla İlhan
Hayır, bize bunları öğretmediler: Lisede Sophokles okuduk, klâsik Türk sanat musikisine sövmeyi, Divan şiirini hor görmeyi, buna karşılık devletin yayınladığı kötü çevrilmiş batı klâsiklerine körü körüne hayranlık göstermeyi öğrendik. Sanki Sinan Leonardo'dan önemsiz, Mevlâna Dante'den küçüktü, Itri ise Bach'in eline su dökemezdi. Aslında kültür emperyalizminin ilmiğini kendi elimizle boynumuza geçiriyorduk, ulusal bileşim arama yerine hazır bileşimleri aktarmak hastalığımız tepmişti, o kadar ki ikinci Dünya Savaşı sonrasında batılı emperyalizmin örgütlü politikasını uygulamaya kendiliğimizden talip olduk. Stalin ve Beria da, haksız ve ahmakça istekleriyle bunu kolaylaştırdılar.
Oysa, bir kere yaptığımız BATILILAŞMAK DEĞİLDİ, ikincisi BATI BİZİM SANDIĞIMIZ GİBİ DEĞİLDİ., üçüncüsü BATININ ULAŞTIĞI YER ÖZENİLECEK BİR YER DEĞİLDİ.
İkinci Dünya Savaşı’nın Kayıp TürkleriLatif Çelik · Kültür, Tarih ve Entegrasyon Araştırmaları Enstitüsü · 20181 okunma
... Brecht'in kurgusal ajitatörlerini Stalin'in fazlasıyla gerçek olan, Vişhinski gibi cellatlarından ve Beria gibi polislerinden ayıran şey, bu sonuncuların sanıkların şu
ya da bu hain, kanlı, komplocu işleri gerçekten yapmış olduğunda banal ısrarlarıydı - gerçek olguları aşan
paradoksal bir “nesnel” suç düşüncesini izlemek yerine buna inanıyorlardı ... Brecht kartları başka türlü açar, ve biz izleyiciler idam edilen kahramanı bağrımıza basmak zorunda kalırız.
Sayfa 27
