Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
Berkay
Berkay
@berkayber
Istanbul Teknik Üniversitesi
12 August
27 reader point
Joined on July 2019
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
you can be delighted as you are finishing this book if you’d only expect nothing. that’s the continuity of life itself. Mr. Ryder finds him in numerous situations, which collided into the another tons of stories; dragging from one to another, very unaware of the next event that’ll happen. we’re just watching him over the 500+ written in dreamy-state pages.
the sentences were mostly pure and uncomplicated, yet the narrative behind it makes it hard to endure. the characters have tested my patience a lot. everyone in the town asking for favors about trivial stuff in their lives, and none of them is content about the ongoing situations, even afterwards. that’s why they called the unconsoled. after some point you’re beginning to get used to them for keeping up with the book. most of the time you don’t have a concrete idea on what’s happening, it could be anything you’d like to give a name on it.
Kitabin son sayfalarini Agustos’un parlak gunesi tepemde gezinirken, serin bir kafede kahvemden yudum alarak okuyorum. Neden? Yazarin yaptigini yaparak anlatiyi daha fazla hissedebilmek icin. Ama biliyorum ki ustesinden gelemeyecegim. Yine de cok farkli hissediyorum. Herkesin benzer sekilde hissetmeyecegini de biliyorum. Ne de olsa hicbirimiz ayni degiliz.
Sayfalar boyunca sanki hic derin nefes alamadim, sanki hep uclardaydim. Her kitabin basina oturdugumda sersemlik haliyle kalkiyordum. Bir yandan sayfalari cevirirken, ayni zamanda ilerlemek de istemiyordum. Halbuki gitmeyi cok istiyordum...
Cok etkileyici bir uslup. Kendini yakin hissetme durumu. Kitaba baslamadan once kitap ellerimde gezinirken de iceride cok fazla sey bulacagimi biliyordum. Mesele sadece intihar veya karamsar dusunceler degil. Kitapta sadece bunlar anlatilmiyor. Yine de herkese hitap etmeyen bir anlati oldugunu kabul ediyorum. Zaten boyle de olmali. Kitaplarin bize o duygudasligi bulabildigimiz olcude yakin gelecegini ve etkilenecegimizi dusunuyorum.
Guermantes’a Ovgu
Kitabin ismi Guermantes’a Ovgu olsaymis da yadirgamazdim herhalde. Ozellikle de Mme de Guermantes’a bircok kisi tarafindan dizdirilen sayisiz methiyeyi gordukten sonra. Tanik oldugumuz bunca ovgunun yaninda, yazarimiz icin onceden bildigi efsanevi Guermantes ismi gozlerinin onunde yikiliyor ve sonra o muhtesem satonun tuglalari birer birer konup bastan yaratiliyor. Ben de oncesinde hayal ettigim insanlari, yerleri deneyimledigimde daha onceden hissettigim o esrarengiz buyunun bozulmasini cok kez yasamisimdir. Bir balon gibi sisirilmis sosyete insanlarinin, o unvanlarin altindaki kisiliklerinin patlatilmasini gormek gercekten ilgincti. Kitaba baslarken sosyete dunyasiyla alakali oldugunu bilmeme ragmen bu kadar unvanla ve isimle karsilacagimi tahmin etmemistim. Bu yuzden kitabi okurken milyonlarca gordugumuz dukler, dusesler ve prensesler okumayi zor hale getiriyor ve akisi tikiyor. Bunun yaninda kitapta serinin geri kalanindan farkli olan bir sey daha var. O da
Proust’un o zengin betimlemeleri ve sayfalarca suren cumleleri diger kitaplara nazaran cok daha az. Bence bu yuzden bircok kisi Proust’un diline alistigini ve kitabi daha rahat bitirdigini soyluyor. Kitabin benim icin de hizli ilerledigini soyleyebilirim ama zevk acisindan ayni seyi soyleyemeyecegim. Baslarda bu zevki korumus olsa da davetlere gittiginde (ki kitabin buyuk bir kismi yemek davetlerinde geciyor) insan kalabaligindan o betimlemeleri goremiyorsunuz. O yuzden ilk iki kitapta aldigim zevk burada daha az ancak cok fazla ismi ve baglantiyi tanimis oluyorsunuz ki muhtemelen bircogu da ileriki kitaplarda karsimiza tekrar cikacak.
Reader Follow Recommendations
Bir yasamin sonundan ne beklenebilir ve o noktada bizim icin onemli olan sey nedir?
Belki son gorusmemiz oldugunun dahi farkina varamadigimiz dostluklarin, asklarin kitabi. Siradan bir yasamda bile tum bunlarin yasandigini gorebilmemiz gercegi, aklimda varolan herkesin benzer durumlardan gectigini veya gececegini fark etmemle beni uyandirdi. Bitirirken herkesin bu kitaptan bir seyler cikarmasini daha iyi anliyorum. Anlatilanlar oyle evrensel ki. Yazar okuyucuyu bir zaman tunelinde gezdiriyor, biz de hepsine tanik oluyor ve karakterle beraber sona yaklasiyoruz, oyle ya da boyle hepimizin bir sekilde varacagi bir sona.
Kitabin isminin orijinalligi icin Proust’a hakkini vermek gerek. Icinde yasananlari en guzel ozetleyen tamlamalardan biri olabilir. Serinin bu kitabinda ergenlige girmis bir Marcel ile tanisiyoruz ve olay orgusunde kendini duzenli olarak tekrar eden bir sey var; o da Marcel’in kendini surekli kadinlara kaptirmasi, onlari hayal dunyalarina daldirmasi. Aksamustu yoldan gecerken sadece siluetini gordugu bir kadinin bile. Kitap tamamen bunun uzerine kuruldugundan bana bir yerden sonra -ozellikle orta kisimlarinda- bikkinlik getirdi. Yahu her onune geldigine de bu sekilde davranmazsin ki. Bu olaylara ragmen akis hep sakin ilerliyor, o muthis betimlemelerinden asla taviz vermiyor ve bana kalirsa sonlara dogru toparliyor. Ara ara olay orgusunden dolayi beni bunaltti, ancak genelde ertesi sayfada bulunan agzimi acik birakan bir betimlemeyle tekrar gonlumu almis oluyor. Kitap boyunca hep Swannlarin Tarafi’nin daha iyi oldugunu dusunmustum, cocukluk anilarindan, kucuk Marcel’in saf duygularindan ya da Odette gibi bir karakteri tanidigimdan belki de. Ancak bu kitabi bitirince aralarinda o kadar da fark olmadigini dusunuyorum.
Ortaçağ'ın karanlık yüzüne ve dinler tarihine meraklı olduğumdan mıdır bilmem ancak okuyan birçok kişinin aksine serinin bu kitabı oldukça hoşuma gitti ve hızlı bir şekilde aktı. Russell serinin ilk kitabına kıyasla felsefeden çok tarihe ağırlık vermiş. Bir bakıma da haklı çünkü o dönemde felsefeye katkı sağlayabilmiş insanlar azınlıkta. Bu eksikliğe rağmen kitabın içindeki akışı koruyabilmiş. Önce dönemin genel ruh halini çizdikten sonra, içinde bulunduğu filozof/teologların düşüncelerini ve geleceği nasıl şekillendirdiklerini açıklaması olayları daha net bir şekilde kavramamı sağladı. Ancak bu bir başlangıç tabii, daha detaylı araştırmalar yapabilmem için güzel bir zemin hazırladı. Kitabı okurken kendime bölümler halinde notlar hazırlamıştım. İsterseniz aşağıdaki linkten o sayfaya ulaşabilirsiniz:
expeditionofmymind.blogspot.com/2021/03/felsefe...
Schopenhauer ile bu kitapla tanışmayı istemezdim, felsefesini her ne kadar ilginç bulsam da kitapta aşkla ilgili bahsettiği birçok şey hurafelerle ve çürütülmüş bilimsel teorilerle dolu. Selahattin Hilav'ın kendisi hakkındaki önsözü ve yazarın kitabın sonunda ölüm, sanat, ahlak gibi konulardaki düşüncelerini okumak benim için daha doyurucuydu. Yaşamın kendisi üzerine yaptığı felsefe daha çok ilgimi çektiği için onun üzerine okumalar yapacağım.
Ferguson Evrenleri
Sunset Park’ı okurken, detaylara çok inse de Auster’in anlattıkları çekici ve farklı gelmişti. Belki hayatında yaşadıklarına (ki 4 3 2 1'in otobiyografik nitelikler taşıdığını biliyoruz, tabii ne kadarı nasıl bir şekilde ele alınmış orası kesin değil ama gözüme çarpan çok nokta oldu), belki anlattığı olaylara, belki de kitapta geçen yerlere ilgili
Çelişki
Kitapta içinde ileride gerçekten yaşayacağımız onlarca sonuç ve bunların kanıtları var, bu açıdan yeterince tetikleyici. Bunların yanında kitabın yazarı, küresel ısınma alanında araştırma laboratuvarlarına sahip bir kişi -alanında yeterince bilgiye sahip- olmasına rağmen çoğu sayfada sadece birkaç cümle yazılı ve bu kitap 200 sayfa! Her sayfayı atlarken bu kitabın insanlığı yansıttığını ve kesilen ağaçları düşünerek umutsuz bir şekilde kitabı bitiriyorum. Kimse kendini sorumlu tutmuyor ve herkes çelişkiler içerisinde yüzüyor.
