Rüzgâr vardı. Ne hoş rüzgâr, diye düşündüm, esmeye başlamadı da sanki, peyda oldu. Kokular geldi çam ağaçlarından. Servilerin ucu dalgalandı, yapraklar uçuştu. Yaşlar belirdi gözlerimde.
Bu halimizle hepimiz acınmaya layıkız; ama kendi kendimize acımalıyız. Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğunu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur.