9. Yüzyılda yapılmış Uygur Türklerine ait bir Şeytan tasviri.
Asya Sanatı Müzesi - Berlin.
19. yüzyılın sonundan 20. yüzyılın başına kadar Batılı kaşifler, Çin'deki antik İpek Yolu üzerinde insan yapımı pek çok mağaranın yanı sıra Tanrı ve Kunlun Dağları'nda sayısız tapınak kalıntısı da keşfetti. Keşif gezisinin üyeleri, bulunan sanat
Ne Çekiniyorsun? "Ben Osmanlıyım" Demekten!
Çekinme! Senin ataların; ataların en şereflisi, en adaletlisi ve en medeniyetlisidir... "Osmanlı gibisi yok" derken taraflı gibi gözükebilirsin olsun hiç sorun değil... Ne mutlu! Tarafsızın taraflı gibi gözükmesi... Çünkü her millete nasip olmaz bu. Allah bu şerefi Türk’e nasip etmiştir... Her millet övünemez böyle geçmişiyle çünkü
Severmişim Meğer
Yıl 62 Mart 28
Prag-Berlin treninde pencerenin yanındayım ,
akşam oluyor;
dumanlı ıslak ovaya akşamın yorgun bir kuş gibi inişini severmişim meğer ,
akşamın inişini yorgun kuşun inişine benzetmeyi sevmedim toprağı severmişim meğer ,
toprağı sevdim diyebilir mi onu bir kez olsun sürmeyen ,
ben sürmedim ;
Platonik biricik sevdam da buymuş meğer...
Nazım Hikmet Ran
Unutmak, ilaç gibidir. Doğru zamanda kullanmalısınız. (C. NOOTEBOOM / Roads to Berlin)
***
Füruzan
Bir süredir Berlin’in Nar Çiçeği ve Kırk Yedi’liler’i okuyordum. Kitapları okumayı mı bitirdim yoksa biten ben miydim pek emin olamıyorum. Galiba bir süre kendime gelemeyeceğim🥲
“…bir güzel, bir iyiydin ki Seçil! Yalnız güçlü değildin. İnan buydu yolunu yordamını sana yitirten.” 
Kırk Yedi'liler (s.513)
“Bahardı. Berlin bir taş yığınıydı. Çocuklar, bu büyük yıkıntıyı da oyun gibi algılamışlardı.” 
Berlin'in Nar Çiçeği (s.33)
“… ben de bir anlamda onunla öldüm. Mutluluk, sayın Lemmer ölüme karşı koyabilen tek güç.” (s.81)
“Savaş, ömrümün mutlulukla yaşadığıma inandıklarımı kökünden söktü dağıttı.” (s.109)
“Şimdi ölsek. Daha uzun yaşamak anlamsız. Mutluluğun doruğunda ölmek, yaşanmış acıları bağışlatır insana. Ölsek, göle, ormana, yamaçlara, toprağa karışsak birlikte.” (s.220)
Rahmetle Füruzan🌷