Hep korkarım sevdiklerime, yakınlarıma, arkadaşlarıma da müdahale etmek zorunda kalırsam diye. Bir gün birbirimizin önüne gelirsek diye bazen gözlerimiz dolar. Geliriz de; kurtaramayız, hiçbir çaba işe yaramaz, geriye yalnızca hafızamızdaki görüntüler, içimizdeki sızı ve kaybolmayan o korku kalır. Ve her denk gelişte birileri kendi ölümünü düşünür
Bundan on yahut yirmi yıl önce, orta sınıf tarafından daha geniş çapta hissedilmeye başlanan boşluk duygusuna banliyö hastalığı gözüyle bakılarak gülünüyordu. Boş geçen bir hayata dair en belirgin imge hafta içi her gün aynı saatte uyanıp kent merkezindeki işyerine gitmek için aynı saatteki trene binen, ofiste her gün aynı işleri yapan, aynı yerde öğle yemeği yiyip garsona her gün aynı bahşişi bırakan, her akşam eve aynı trenle dönen, 2-3 çocuğu olan, küçük bahçesiyle ilgilenen, hoşlanmadığı halde her yaz deniz kıyısında iki haftalık bir tatil yapan, her Noel ve Paskalya günü kiliseye giden ve altmış beş yaşında emekli olduktan kısa bir süre sonra bastırılmış öfke nedeniyle kalp krizi geçirerek ölen banliyö insanıdır. İçten içe hep sıkıntıdan öldüğüne dair şüphelerim olmuştur.
On yedi yıllık evliyim. On altı yaşında bir oğlum ve on iki
yaşında bir kızım var. Görücü usulüyle evlendim. Bana sorarsanız bizimki görücü usulü değil, sadece o şekilde tanış
tırıldık.
Beni görmeye geldiklerinde eşime görür görmez âşık ol
dum ve bizim maceramız o gün başladı. Ben küçük bir kasa bada yetiştim, eşim de öyle. Kültürel
Senden benden önce de vardı bu gün bu gece
Felek dönüp durmadaydı hep bu gördüğünce
Usulca bas toprağa, çünkü bastığın yer
Bir güzelin gözbebeğiydi beş on yıl önce.
Salih İnsanları Sevme ve İlahlaştırma...
Nuh Suresi, 21 - 23. Ayetler:
"Nûh, 'Rabbim, dedi, doğrusu bunlar beni dinlemediler, malı ve çocuğu kendi ziyanını arttırmaktan başka bir şeye yaramayan kimseye uydular."
"Onlar çok büyük tuzaklar kurdular."
"Dediler ki: 'Sakın ilâhlarınızı bırakmayın; hele Vedd'en, Suvâ'dan, Yeğus'tan,
Şüphesiz, üniversite diploması almak için birçok geçer neden hålå var. Bütün gelişmiş ekonomileri temsil eden ABD verilerine göre, son on yılda, üniversite mezunu çalışanların gelirlerindeki artış, lise mezunlarından yaklaşık yüzde 34 fazla; başka bir deyişle, işe zaten daha yüksek ücretle başlayan üniversite mezunları, daha az eğitimli
Sayfa 100 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
Güney'de durum çok farklıdır. Orada, karşılaştığınız her adam savaşta bulunmuştur ve her bayan da savaş görmüştür. Savaş, sohbetlerin büyük ve başlıca konusudur. Buna duyulan ilgi canlı ve sabittir; öteki konulara duyulan ilgi, gelip geçicidir. Savaş sözünün edilişi, uyuşuk uyuşuk duran bir grubu uyandıracak ve başka bir konuda işlemeyecek olan dillerini akıcı kılar. Güney'de savaş, başka yerlerde M.S. olandır; tarihi savaştan sonraya göre ölçerler. Bütün gün boyu savaştan beri olmuş şeylerin “sıralanış”ını işitirsiniz; veya savaş sırasında; veya savaştan önce; veya savaştan hemen sonra; veya iki yıl veya beş yıl veya on yıl savaş öncesinde veya savaş sonrasında. Bu felaket olgunun her bireyi ne kadar yakından ziyaret ettiğini gösterir. Bunun ne kadar engin ve kapsamlı bir felaket olduğunun daha iyi bir fikrini verir deneyimsiz bir yabancıya — şömine yanında oturup kitapları okumakla edinebileceği fikirden.
Bir Gecelik Tutuklanma: 14 Mart 1973 tarihli Cumhuriyet gazetesinde Atsız'ın tutuklandığına dair bir haber vardır: "Yazar Nihal Adsız, hakkında kesinleşmiş bulunan bir yıl iki ay hapis cezası için çıkarılan yakalama müzekkeresi uyarınca Emniyet Müdürlüğü İnfaz Bürosu tarafından dün tutuklanmıştır." (Akgöz 2016: 232'den). 12/13
Bostancı'daki Ev
Hasan Oraltay da Bostancı'dan Daire Alıyor Atsız, Ali Bek Hakimle Daireyi Geziyor
1971 yılında Atsız bir de yeni yapılmakta olan ev işiyle uğraşmaktadır. Nejdet Sançar'ın Bostancı'da bir arsası vardır ve arsa üzerine dört katlı bir apartman yapılmaktadır. Apartman bitince Sançar ve Atsız orada
Keşke sadece ‘sıkıcı’ olsaydı…
Ford Prefect bir an önce bir uçan dairenin gelmesini çok istiyordu, çünkü on beş yıl herhangi bir yerde mahsur kalmak için bile uzun bir zamandı; özellikle de Dünya gibi hayal edilemeyecek derecede sıkıcı bir yerde.
Sayfa 36
İnsanı yaşatan imkansızı bile umut etmesi
Hapishaneden asla çıkamayacaklardır. Zincirden kurtulmuş olanların ölünceye kadar hapishanede, pranga altında kaldıklarını pekâlâ bilirler. Buna rağmen, zincir sürelerini bir an önce doldurmayı isterler. Zaten bu istekleri de olmasa ölmeden ya da çıldırmadan beş altı yıl zincirde dayanabilirler miydi? Kim dayanabilir ki?
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Bir zamanlar dünyaya hâkim olan siyaset kuralları satrançtakilerle aynıydı. Binlerce yıl önce dünya satranç kurallarına göre yönetiliyordu. Şimdi ise satranç sadece bir oyun. Bir gün Cumhuriyet ve kuralları da oyun haline getirilip oyuncakçılardaki zihin geliştirme raflarında yerini alacak. 'Beş yaş ve üstü' yazacak içinde durduğu kutunun kenarında. Ve kimse bir zamanlar bu oyunun kuralları ile ülkelerin yönetildiğini bilmeyecek."
Sayfa 148Kitabı okuyor
