Tuğba
@besincisanatt
Hayat dolduruyor her boşluğu kendince
Şükrü Erbaş
Arkeolog
Lisans
43
27 Nisan 1996
382 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Susmanın kalesine sığınıyorum
Önümde karanlıktan duvarlar
Sırtımda insan yüklü bir gök var.
İz YayıncılıkKitabı okudu
136 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
13 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Öyleyse yaşamak, hayata karşılık hayallerden vazgeçtiğimiz bir kaybetme biçimidir.
Sayfa 123 - Can YayınlarıKitabı okudu
Umut çok garip bir şey, insanı olduğundan daha aptal etmeye yetiyor.
Sayfa 44 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölmek olmasa yaşamak ne güzeldi. Oysa insanlar sırf bir gün öleceklerini bildikleri için bu kadar çok seviyorlardı yaşamayı.
Sayfa 31 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ben niye yalnızım? Şu köpek bile tasmasını kavrayan ele dönüp dönüp gülümserken, ben böyle sevdiğim, böyle kendimden vazgeçtiğim halde niye yalnızım, niye mutsuzum?
Sayfa 29 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kimseyi istemiyorsun yanında, ama durup durup da yalnızlıktan şikayet edesin geliyor. Bir şeyden şikayet edebilmek için bile insan lazım.
Sayfa 24 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yaşa, işe, güce, itibara en ufak hürmeti olmayan bu acıya aşk acısı diyorlar. Kim olursan ol, seni saklandığın yerde er ya da geç buluyor, gelip göğüskafesini ateşle sıvazlıyor ve sen içeride kapkara kurum tutuyorsun.
Sayfa 23 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kırk şair birden olsam, yazamam bir hevesi
Sayfa 241 - Turkuvaz YayıncılıkKitabı okudu
Tanrı aşkına biraz merhamet, biraz mavi, biraz da cumartesi!
Sayfa 232 - Turkuvaz YayıncılıkKitabı okudu
Ay nice batsa da meğer insanlar kadar
karanlıkta bırakmazmış kimseyi!
Sayfa 208 - Turkuvaz YayıncılıkKitabı okudu
'Bütün bahçeler sende toplanmış, gül müsün nesin?'
Sayfa 193 - Turkuvaz YayıncılıkKitabı okudu