İçime çektiğim acı nefeslerin haddi hesabı yok. Muhasebesi ben değilim hayatımın.
Ellerim sayamadığım birçok acının çetelesini tutamayan boş bir aracı sadece. Zihnim itaat edemediğim huzursuzluğun baş mucidi, dindiremediğim kayıpların acısının taze yarası.
Garip dünyanın garip varlığından ibaret bir bedenim yalnızca. Sigaranın sızlatan dumanında hissederim sadece benliğimi. Hoş ama zamanla hastalığa neden olan bir nefes çekerim içime,
bu sigara dumanından zanneder insanlar; ama içime çektiğim ve acıdan ibaret olan o dumanın nedeni sigara değildir. Bir nefes çekerim, bin ah hissederim içimde. Bu sigara dumanından değildir; sigara dumanına saklanan gizli
anılarımın acılarından beslenen kaosun kalabalığıdır. İçime çekipte, içime sığdıramadığım o kalabalıktır. Kendime layık gördüğüm acı budur, kendime tutunamamamın nedeni bu kalabalığın sahibine itaat eden kölenin zihnidir.