Descartes:
Kuşku duyduğum doğruysa, ki bundan hiçbir kuşkum yok, düşündüğüm de aynı derecede doğrudur. Peki, kuşku belli bir şekilde düşünmek değil de ne? Doğrusu bir şekilde düşünmeseydim, kuşkulanıp kuşkulanmadığımı hatta var olup var olmadığımı bile bilemeyecektim. Ancak varım, var olduğumu da biliyorum; bu gerçekleri biliyorum, çünkü kuşku duyuyorum, yani dolayısıyla düşünüyorum.