İşte tiren.
Memleketi toplamış gidiyor.
Her birinin ayrı bir hikayesi, ayrı bir dünyası var.
Hayat böyle durgun bir göl değildir. Bir taş düşer, dalgalar kıyıya ulaşır. Kuşlar yuvalarından uçar, sağanak kırbaç gibi inmeye başlar.
İnsan bir korkuyla ne kadar arkadaş olabilir? Saçma. Korku kucaklanmaz, ondan ancak kaçılır. Bir de korkuyu yenmek var. Ama ne mümkün.
Okur Takip Önerileri
Çiçekler vazoda, kendisi bu odada solup gideceklerdi.
Gayb
Yürüdüğümüz yollar meleklerin defterlerinde kıvrılıp gitmiş olsa da yürüyeceğimiz yollar hâlâ ilk kar tazeliğinde ve lekesiz yağmaktadır kapılarımıza. Bir çocuk neşesiyle atacağız kendimizi dışarı. Fakat bir çocuk kalbi taşıyor muyuz hâlâ? Gaybın o uçsuz bucaksız beyazlığına yakışacak mı ayak izlerimiz?
Ruhları ruhlarına dokunmamış ne gam, yan yana ve el eleydiler.
Ne çiçekleri gösterir haritalar ne uçurumları.
Acılarına neşe yelkeni takarak salıyordu ıssız sulara.
Gerilim filmlerinde başkalarının iskeletlerinden korkan insan, perdedeki ürpertici görüntünün derisinin altında uyuduğunu hiçbir zaman aklına getirmez.
Büyüdükçe yaralarını gizlemeyi öğrendi çocuklar. Herkese göstermeye çalıştıkları, herkesten gizledikleri oldu. Kendilerinden bile.
Hayat cömert davranmıştır, duvara yaslanmış bir bisiklet bekliyorsa seni sokakta.
Dil bakımından zengin bir çevre "oksijen" gibidir. Ondan yeterince alamayan bir insanı görene kadar değerini anlamazsınız.
~Nim Tottenham
Dil, kültür, kelimelerdeki nüanslar ya da sosyoekonomik statüler fark etmeksizin dil, beynin optimum potansiyeline ulaşmasına yardımcı olan bir unsurdur. Aynı şekilde dilin eksikliği beyin gelişiminin en büyük düşmanıdır.
Sokaktan ağır ağır geçerken beni selamlayan şu yetmişlik ihtiyar, ben kırk beşliğin çocukluğunu, delikanlılığını nasıl hatırlıyorsa; ben de onun gibi bu şehrin çocukluğunu, gençliğini hatırlıyor ve galiba da daha gençken onun ihtiyarlığını yaşıyorum.
İnsanoğlunu bu kadar ahmakça aldatmak için insanın kendisi ne olmalıdır?
Sayfa 28