“Yarım kalmış bir adam olduğunu, ruh kuvvetlerinin gelişmekten kaldığını, hayatına bir ağırlığın çöktüğünü düşündükçe içi parçalanıyordu. Başkalarının zengin, hareketli hayatını kıskanıyor; kendi hayatının yolunu ağır bir Kaya parçasıyla tıkanmış, daracık, zavallı bir patika gibi görüyordu.”
Hepimiz hayatımızın bir bölümünde Oblomov değil miyiz ?