Çok şeye sahibim ama ona olan sevgim her şeyi silip atıyor. Çok fazla şeyim var ama onsuz hiçbir şeyim yokmuş gibi.
Tam her şeyimi kaybettim, eski neşemi geri getiremem artık derken sen geldin.
Öyle bir andı ki o.
Başlarda yine temkinliydim.
Canım çok yanmıştı belli ki.
Bir çöküş daha kaldıramazdı kalbim.
Ama sonra... bir insana çevirdin ki beni.
İçimde baharlar açtırdın. Gülmeyi unutmuştum ben senden önce. Şimdi dört bir yanımda güller açıyor. Çocukluğumu geri getirdin sen bana. Yaralı, acılı anlarımı iyileştirmeye başladın. Sevmenin ne demek olduğunu gösterdin. Güvenin nasıl bir his olduğunu hissettirdin. Söyle şimdi böyle birini insan nasıl kaybetmekten korkmaz?
Hep çok az dinlediğimi söylerdin seni senin için özen göstermediğimi düsünürdün,
Halbuki o gözlerini hafif kısarak ve o içten gülümsemeni ben bilirim,
Kahkahani sevmezdin mesela ama ben hayranlıkla bakarım osert sınırlarını aşmaya yardim ederdi o kahkahan o kadar doğal ve içten olurdu ki bazen sarılmak isterdim ona,
Göz bebeklerinin büyüyüp küçülmesinin bilirim sık sık olmazlardı değişimleri,
Çocukluğundaki anıları buruk ifadenle anlatışını ama bi yandanda cocukkenki hayallerini caktırmadan hatırlarken ki mutluluğunu ,
Her konudan konuşmayi çok seversin en çok konuşmayı en bilen olmaya bayılırsın bilirim,
Sevmeyi mi?
Bilirsin. Hemde alasını
Sadece..
Hayat şartlari diyelim mi?
Yoksa içini bilirim ben kalbin ne zamanlar hızlanır?ne zamanlar buz gibi soğuk olursun? ne zamanlar cocuksu olursun? hepsini bilirim.
Okur Takip Önerileri
Dilim gitmeni söylüyor
Yüreğim ise kalmanı
Aklım seni silmek istiyor
Ruhum ise hep yanımda kalmanı
Ne yüreğimi ne de ruhumu duyabildin
Yoktu beni hakikaten işitebilecek cesaretin Ben sana korkusuzca gönlümü verdim oysa Bir ömür boyu teslim oldu kalbim korkaklığına
Yazıp yazıp silmiyorum bu ara
Ne yazdığımı siliyorum
Ne de yazıyorum
Zor mu?
Zor. Çok zor
Yazmamak.. kendimi ifade etmenin yoluna engel olmak
Ne denli bu illete tutuldum bilmem
Ne diye kendime yazılarıma, hayat damarlarıma engel oldum bilmem
Sevilmedigim ,değer görmediğim yerden gidemem ki
Belki düzelir, belki sevilirim
Yapamam
Kendimi ne zaman sana bırakabilicem ?
Ne zaman suphesiz guvenebilicem?
İhtiyacım olduğunda hiç olmadın
.
Baba
Yazı yazmayi seviyorum
Ne yargılıyor,ne aşağılıyor
Ne de beni susturup kendisi konusuyor
Çok temiz iş
Sadece ben goruyorum eğer ki istersem başkalarida okuyor ama oda istersem
Herkesin duyulmaya ihtiyaci vardir
Anlasilmaya da
Yazılar sizin bu isteğinizi karşılarmi?
Bilmemki.. ama benim içimdekileri bi nebzede olsa aktarmama izin verir
Hissettirilmesi gerekenler hissettirilmemiş
Konuşulması gerekenler susturulmuş
Yaşanması gereken duygular bastırılmış
Yapılmasi gerekenler için geç kalınmış gibi
Artık bi anlamı kalmamış gibi
Yazilarimla ilgilenip hissettiklerini duygularini anlatan biri olursa hayatimda hayatim guzellesicekmis gibi geliyor
Hic bir yere ait hissetmediginde
Kimse seni dinlemediginde
Hiç bir seyin istedigin gibi sekillenmediginde
Ne sevgili ne arkadas ne de aile de
İnsan
İnsan biraz degisiyor mesela;
İçine kapaniyo, duyanlar olmadigi icin dahada suskunlaşiyor, aglamak desen aglayamiyorda
Yazik.
Bazen kendini yazilara edebiyata vuruyor
Bazende anılara
Ailenin her şey olduğunu görüp anladiktan sonra aile kurmaktan korkar oldum
Bireyin karakteri,hayatina aldigi insanlar, hangi sınıfsal ortamda olucagi,ruh esi/arkadas secimi, hayatini nasil sekillendiricegi akademik mi sanat mi secmesi gerektigi hatta inanirmisiniz yedigi ictigi icin bile onemliymis
Bunlari fark ettikten sonra asik oldugum oylesine biriyle nasil yuva kurabilirim ki.
Benim adapte olup degistirmeye mecalim kalmadigi bu aile denen seye benzersem(k) ilerde..
Ne kadar bastırırsan bastır
Bazi duygular ortaya cıkar
Bazi hisler anlaşılır
Bazı yetenekler ansızın belirir
gitmek mi istiyorsun?
kanayacaksın,
kapıdan çıkacak cesareti bulana kadar
ve çıktığında
küçüğüm,
kalacaksın
yaraların iyileşene kadar
bu kısır döngü nefes aldığın sürece