"Ve yine soruyorum kendime:
"Ne yaptın yıllarına? En iyi zamanlarını nereye gömdün?
Yaşadın mı yaşamadın mı?
"Ve yine Kendi kendime diyorum ki:
"Bak, çevrendeki her şey nasıl gittikçe soğuyor...
"Umutsuzluk, yalnızlık içinde yıllar geçecek, titrek yaşlılık bastonuna dayanarak karşına dikilecek.
Her şey hüzne,kedere bürünecek...
Yaşadığın o parlak dünya sönecek, düşler sarı yapraklar gibi bir bir dökülecek..
Ah Nastenka, yalnız yapayalnız kalmak hüzünlü olacak; üstelik ardından üzülebileceğin bir şeyin de olmayacak:
Hiçbir şeyin, hiçbir şeyin olmayacak...
Çünkü bütün kaybettiklerin kocaman bir sıfır, saçma sapan bir düş.