Yakamoz Papatya [1-19]
Sung Sam-moon, King Se-jong'un alfabesinin yapımında önemli bir rol oynayan üç kişiden biriydi. Se-jong'un torunu Tang-jong tahta çıktığında bir isyan patlak verdi. Genç kralın amcası Se-jo, krallığı ele geçirdi ve nihayetinde yeğenini boğarak öldürdü. İyi bir bilgin ve sadık bir teba olan Sung Sam-moon, Tang-jong'un davasında şehit oldu.
Sung Sam-moon hayatı boyunca düşüncelerini şiirsel formda yazma alışkanlığı edindi. İdam yolunda şehirden ayrılırken ölüm arabasında son şiirini yazdı. Bu şiirin başlığı, her zaman bir idam arabasını süsleyen uzun beyaz flamalar veya afişlere atıfta bulunur. Mahkûmun adı bu afişlere siyah karakterlerle yazılır.
Uzun beyaz afişler rüzgârda dalgalanıyor.
Davullar çalıyor ve ömrümü hızlandırıyor.
Her yerde alaycı gözler ve sırıtan dudaklar.
Batan güneşi izliyorum.
Bütün acım sona erdiğinde nerede dinleneceğim?
Sarı Gölgeliklerde han yok—
Bu gece nerede uyuyacağımı kimse bilemez.
Konuda geçen alfabe: Hangıl ya da Hangul alfabesi, şu anda Kuzey ve Güney Kore'de kullanılan resmi yazı dili.
çocukluktan beri Kürtçe klamları dinlemiştim.
hakikat, seslerin tınısına yerleşip geliyordu işte
karanlıkları inceden inceye deliyor
ve yüreklerimizin yolunu buluyordu klamlar
Meryemxan, Cizrewi kardeşlerin sesini duyuyordum önceleri
sonra soğuk başkent zamanlarında huzurlu bir ses duydum
yankısı içime vurdu
umutsuz bir aşkı anlatıyordu o ses
beni
Sung Sam-moon, King Se-jong'un alfabesinin yapımında önemli bir rol oynayan üç kişiden biriydi. Se-jong'un torunu Tang-jong tahta çıktığında bir isyan patlak verdi. Genç kralın amcası Se-jo, krallığı ele geçirdi ve nihayetinde yeğenini boğarak öldürdü. İyi bir bilgin ve sadık bir teba olan Sung Sam-moon, Tang-jong'un davasında şehit oldu.
Sung Sam-moon hayatı boyunca düşüncelerini şiirsel formda yazma alışkanlığı edindi. İdam yolunda şehirden ayrılırken ölüm arabasında son şiirini yazdı. Bu şiirin başlığı, her zaman bir idam arabasını süsleyen uzun beyaz flamalar veya afişlere atıfta bulunur. Mahkûmun adı bu afişlere siyah karakterlerle yazılır.
Uzun beyaz afişler rüzgarda dalgalanıyor.
Davullar çalıyor ve ömrümü hızlandırıyor.
Her yerde alaycı gözler ve sırıtan dudaklar.
Batan güneşi izliyorum.
Bütün acım sona erdiğinde nerede dinleneceğim?
Sarı Gölgeliklerde han yok—
Bu gece nerede uyuyacağımı kimse bilemez.
sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde olurum
kötü geçen bir güzü
ve umutsuz bir aşkı anlatan
rüzgarla savrulan
kağıt parçalarına
yazılmış
dağıtılmamış
bildiriler gibi
uzun bir yolculuğa hazırlanan
yalnız bir yolculuğa.
çünkü beyaz bir gemidir ölüm
siyah denizlerin hep
çağırdığı
batık bir gemi
sönmüş yıldızlar gibidir
yitik adreslere benzer
ölüm
yanık otlar gibi.
sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde
ölürüm.
Behçet Aysan