Daha önce neden okumamışım diye düşündüğüm bir kitap. Derin. Çok derin. Hayatı ve insanları oldukça sindirmiş bir insan tarafından kaleme alındığını birçok cümlede hissediyorsunuz. Maria ve Raif’in insanlara olan haklı hissiyatından kendi içimde de bulmuş olmam, dünya yolculuğunda farklı yollardan aynı tecrübelere bir şekilde vardığımızı hatırlattı.
Son sayfalardan kitaba dair bir küçük özet ve bana dokunan bir kısım hatırımda kaldı: “Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, “Bu öyle olmayabilirdi!” düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.”
Ben çok beğendim. Keyifli okumalar..
