Ama ben duyuyorum o milyarlarca insanın sesini. Hatta bütün konuşmaları ayrı ayrı duyabiliyorum. Milyarlarca değişik tondan ses. Dünyanın dönme sesini bile duyabiliyorum. Beynim milyarlarca parçaya ayrılacakmış gibi sızlıyor. Kulak zarlarım birbirine değiyor. Seslerden çıldırıyorum. Ellerimle kapatıyorum kulaklarımı yatakta kıvranarak. Yetmiyor! Yastığı başıma bastırıyorum. Sıkıştırıyorum kafamı yatak ile yastığın arasına. Ama gitmiyor sesler. Yeni doğan çocukların ağlamaları, mayına basan askerin çığlığı, taksi çağıran kadının bağırışı.. Düşüncelerimi bile duyamaz oluyorum. O kadar çok ses var ki.
Sayfa 71 - Doğan YayınlarıKitabı okuyor
Korkunç yorgundum, uykuya hasrettim, ama beynim işbirliği yapmayı reddediyordu.
Sayfa 217Kitabı okuyor
Düşündüm her şeyi. Kaybettiklerimi.. Bir gece, çok sarhoşken değer verdiğim nadir insanlara nasıl hakaretler yağdırıp gittiğimi düşündüm. “Bitiyorum” dedim kendime. Belki de bittim. “Peşimi bırakmayan sıtmadan önce ben kendimi öldüreceğim” dedim. Asla bir kurşunla değil. Asla bedenime zarar vermeden. Bir “squat” haline gelmiş zihnimdeki düşüncelerle öldüreceğim kendimi. Bir gün o kadar yükseleceğim ki, bir gün o kadar isteyeceğim ki beynim duracak. Dünya duracak! Bir resimli roman kahramanı gibi, bir karikatür gibi hayaller içinde yaşayan adamın ölümü de hayalî olacak. Ancak bedenim bu dünyada kalacak. Sürüklenecek her yere. Ama beynim öldükten sonra hiçbir önemi yok. Kabul etmeliyim ki bir insanın ideal adına seçtiği böylesine garip bir amaç hayli anlamsız gelebilir. Ama şu an için seçtiğim tek yol bu.
Sayfa 56 - Doğan YayınlarıKitabı okuyor
Ben hasta bir adamım. Hayır, bedenim değil, ruhum hasta, beynim hasta.
Sayfa 461Kitabı okuyor
"Sanki kozasının içine sıkışmış ve kelebeğe dönüşemeyen bir tırtılım. Beynim dörtnala koşuyor, bana kaçmam gerektiğini söylüyor ama vücudum görünmez iplere dolanmış."
Ben hasta bir adamım... Yo, vücudum değil. Ruhum, beynim hasta. Tüm değerlerimi kaybetmiş gibiyim. Hiçbir şey umurumda değil.
Sayfa 418 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
