Yanlış batılılaşma üzerine yazılan az sayfalı akıcı bir roman.
Eserde anlatılanların çoğu birer temsilden ibaret.
Fatih semti Şark'ı (Doğu'yu), maneviyatı, Osmanlı'yı, İslamiyet'i, kökeni, benliği, özü temsil eder. Harbiye semti ise Batı'yı (Avrupa'yı), maddeciliği, geçici olanı, yozlaşmayı, yabancılaşmayı temsil eder.
Neriman, Beyoğlu’nda, Harbiye’de yaşanan ışıltılı hayat tarzına imrenerek yaşadığı muhitten, evlerinden, babasından, Şinasi’den ve hatta doğuyu temsil ettiğini düşündüğü kedisinden bile nefret etmeye başlar. Tramvay yoluyla birbirine bağlanan ama birbiriyle bağdaşması mümkün olmayan iki semt, Fatih ve Harbiye.
Eser mutlaka okunmalı....
