Bugün bir şey fark etim. Beyza Alkoç'un kitapları biraz biraz bağlantılı. Veya bana öyle geldi. Hemen açıklayayım.
Karantina kitabında "Ay benim, Gece senin" bölümünde şöyle bir konuşma vardı:
"Bir insanın aşık olduğunu anlaması için tek yol birinin onu kolundan tutup 'sen aşık olmuşsun' demesidir. ancak o an anlar. Durur böyle, birkaç saniye boş boş bakar. Ben harbiden aşık olmuşum der... Aşık olmak anlaşılmaz, aşık olmak fark edilir."
Sınır kitabında da aynen şöyle bir konuşma vardı:
"Ah yavrum..." Önümde eğildi, ellerimi ellerinin arasına aldı ve benim kaçırmaya çalıştığım gözlerimi dikti gözlerini.
"Sen ona aşıksın. Seni aldattı ama buna rağmen ona aşıksın"
Aynen böyle bir konuşma var yani Beyza Alkoç kitaplarında arasında benzerlik var.
GEREKLİ BİLGİ KESİNLİKLE (!).