"Dün nasıl geçtiyse bugün de geçecek." Genelde çok üzgünken, stresliyken ya da canım çok yandığında bu şekilde teselli ederim kendimi. Bir şekilde geçecek, diye. Geçiyor çünkü. Hiçbir şey ilk günkü acısıyla kalmadı şimdiye kadar.
Kitabı gece yarısı saat 1.10'da bitirmenin ve bitirdiğim dakikadan beri ağlamamın verdiği etkiyle ne yapacağımı şaşırdım. Birilerine bu kitabın ne kadar mükemmel olduğunu anlatmak, herkese zorla okutmak istiyorum. Ah Zeze! Yaşadığın acıyı kalbimin en ücra köşesinde hissettiğime yemin ediyorum...