Bana son darbeyi vurmak istediğinde, benim ölü ve bitik olduğumu, düşünüyordun. Ama bu kez her zamandan daha güçlü, daha belirgin ve daha kararlı olarak, yılmaz biri olarak yeniden ayağa kalktığımda, korkudan ödün patladı ve geberdin.
Demek her şeyi mükemmel düzenlemiş gibi görünürken kafanın içinde böyle kuytu bir köşe ayırdın. Düzen sadece yüzeyde, görünürde anlaşılan. Ama ardında dipsiz bir ardiye var.
İnsan onunla neye gücünün yeteceğine veya yetmeyeceğine dair yeniden kendinden emin oluyor. Unutulmuş, paslanmış güçlerini yeniden tazeliyor. Ve böylece yeniden yaşama dair o büyük güveni duyuyorsun, kendine olan eski inancını tazeliyorsun.