beyza
@beyzakorkmaz_
205 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hanralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!
Babanıza, baban seni yeterince sevmediği için çok üzgünüm demenin bir yolu var mıydı?
Ama bizler de şu anda gelecekteki insanlara delice görünecek şekillerde kendimizi öldürüyoruz.
Sayfa 108
Okur Takip Önerileri
Biri seni içeri almazsa er ya da geç kapıyı çalmaktan vazgeçersin. Anlıyor musun?
O kadar çok hata yapmıştım ki karmakarışık düğümlerinin arasında yolumu bulup da ilk hatama dönemiyordum.
Sanki cenaze evi gibiydi Tesla’nın oturma odası. Cenaze sahibi sen olduğun için terk edemediğin ama orada ne yapacağını da bilemediğin…
bir tek gece vardır insanın hayatında
ömür boyu sürer nöbeti
Beni yarı yolda bırakmazdı babam. Biliyordum. Her nasılsa bir an tereddüt etmiştim.
Babamı küstürmüştüm. Babayı küstürmek, anneyi küstürmekten de beter bir şeydi bu.
Deniz hayallerini iki kişilik inşa etmeye çalıştıkça, başarısızlığa uğruyor ve odasına kapanıp kapanıp ağlarken bir yandan kendini tek kişilik bir firar planına alıştırmaya çalışıyordu.
Dönersen bu kaybetmek değil, unutma olur mu?
Bırakmak ne zormuş. Ama bir kere bırakınca ne kolaymış her şey