Bir yönetimin kör kursağında yaşıyoruz. Yönetim, bir makinedir. Bir yönetim geliştikçe, insanın kararını ve isteğini göz ardı eder, dışlar. İnsanın çark rolünü oynadığı kusursuz bir yönetimde, tembellik, namussuzluk, haksızlık egemen olamaz.
Reader Follow Recommendations
Önemli olan, o anda anlamı belirsiz bir amaca yönelmektir. Amaç, akla değil ruha yönelir. Ruh, sevmeyi bilir ama uyur. Şeytana uymanın ne olduğunu bir Kilise Babası kadar ben de bilirim. Şeytana uymak, Ruh uyuduğu zaman, aklın buyruklarına kendini bırakmaktır.
Bunalım, gerçek bir kimliğin yitirilmesinden kaynaklanır. Mutluluğum ya da umutsuzluğumla bağıntılı bir haber bekliyorsam, boşluğa atlıyormuş gibi olurum. Kararsızlık beni sallantıda bıraktığı sürece, duygularım ve davranışlarım, geçici olarak kılık değiştirir. Zaman, saniye saniye bir ağacı oluşturduğu gibi bir saat sonra içime yerleşecek olan gerçek kişiyi oluşturmaktan vazgeçer. Bu bilinmeyen ben, bir hayalet gibi bana doğru gelmektedir dışarıdan. İşte o zaman bir sıkıntı duyarım. Kötü haber bunalım değil de acı yaratır: Bambaşka bir şeydir bu.
"Yüreğim bir hain," dedi delikanlı Simyacıya, atlarını biraz dinlendirmek için durduklarında. "Devam etmemi istemiyor."
"Ne âla," diye yanıtladı Simyacı. "Bu da yüreğinin diri olduğunu gösteriyor. Şimdiye kadar elde etmeyi başardığın şeyleri bir düşle değiş tokuş etmekten korkması kadar doğal ne var."
"Öyleyse neden yüreğimi dinlemek zorundayım?"
"Çünkü onu susturmayı hiçbir zaman başaramazsın. Hatta onu dinlemiyormuş gibi yapsan da o gene oradadır, göğsündedir; hayat ve dünya hakkında ne düşündüğünü sana tekrarlamayı sürdürecektir."
"Bir hain olsa da mı?"
"İhanet, senin beklemediğin bir darbedir. Ama sen yüreğini tanıyacak olursan, sana baskın yapmayı hiçbir zaman başaramayacaktır. Çünkü onun düşlerini ve arzularını tanıyacaksın ve onları hesaba katacaksın. Hiç kimse kendi yüreğinden kaçamaz. Bu nedenle en iyisi onun söylediklerini dinlemek. Böylece, kendisinden beklemediğin bir darbe indirmeyecektir kesinlikle sana."
"Çünkü yüreğin neredeyse hazinen de oradadır."
ve bütün günler birbirine benzediği zaman da insanlar, güneş gökyüzünde hareket ettikçe, hayatlarında karşılarına çıkan iyi şeylerin farkına varamaz olurlar...
Haşhaşiler İran’dan değil Suriye’den gelmişlerdi. Arap ve İranlıların kaynaklarında ‘Haşhaşi’ isminin yalnızca Suriye’deki İsmaililer için kullanılan yerel bir ad olduğu ve İran ya da başka ülkelerde bulunan İsmaililerin asla bu isimle çağrılmadığı açıkça belirtilmiştir.Ayrıca ‘Dağın Şeyhi’ (Şeyhül Cebel) ifadesi de Suriye kökenlidir. İsmaililerin, şeflerini Yaşlı Adam, Ata ya da Müslümanlar arasında yaygın hürmet ifadeleri olan Arapçadaki ‘Şeyh’ ve Farsçadaki ‘Pir’ kelimeleriyle anmış olmaları gayet doğaldır. Ancak ‘Dağın Şeyhi’ tabirinin o döneme ait hiçbir Arapça metinde gün ışığına çıkmaması itibariyle yalnızca Suriye’de ve muhtemelen de Haçlılar arasında kullanılmış olduğu söylenebilir.
Kültür bütünlüğü zedelenmiş, kendine inancı sarsılmış, millî ilkelerini, doğruları ve yanlışlarını şaşırmış zayıf toplumlar bu küresel boyutlu mücadele içinde en kolay inanan ve yıkılanlardır.
