Mutluluğu başarıya endekslemek, kibrit alevinin ışığıyla aydınlanmak gibi süreklilik gerektirir. Belki de sürece odaklanıp karanlığa bir nebze alışmalı ve ay ışığının uzun süreli sakin mutluluğunu denemeliyiz.
Aynı güneş, aynı su, aynı ortam..
İki çiçek düşünün, biri çiçek açarken diğeri henüz uyanmamış bile.
Aynı koşullara sahip olsak da içten istemediğimiz hiçbir değişim ve gelişim gerçekleşmez.
Herkesin içsel yolculuğu birbirinden farklı güzergâhtan geçer ve bu yolda farklı engellerle karşılaşırız. O yüzden bitişe aynı zamanda ulaşamayız.