Fatmanur
@bfatmanurrr
İzmir
11 June 1999
349 reader point
Joined on September 2018
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ne garip, insan daima, yani kocamış bir ihtiyar bile olsa, çocukluğunda gizli. Hatta belki çocukluğun tek bir anında. Bir kokuda, dokunuşta,sözde, tebessümde yahut gözyaşında. Çocukluk dediğimiz şey, kendi sırrında kırılmış bir ayna gibi, baktıkça batıyor insana.
Sayfa 129Kitabı okudu
192 syf.
·
Not rated
·
Read in 39 days
Neler yaşadığını bilmiyorduk ki! O yaşta bir erkek çocuğu ne düşünür, nasıl bir dünyayı arzular, derdini kime anlatır, niye hep susar? Bilmiyorduk.
Reader Follow Recommendations
İnsan yavaş yavaş yok olduğunun farkına varabilmeli, ölüme alışabilmeli. Başkalarının hayatına değer vermeyenler, kitaplardan öğrenmeyenler bunu beceremez. Ölüme hazırlıksız yakalanırlar. Birden. Araba çarpmış köpek gibi.
İnsan o kadar çile çektikten sonra mutlu olabilir miydi?
Sayfa 152Kitabı okudu
Seddülbahir’e giderken harp hakkındaki tek fikrim, vatanı müdafaa mecburiyetinde olmamızdı. Fakat sonra olup bitenleri, ardı arkası kesilmeyen hırlaşmaları, boğazlaşmaları, kalabalıklar halinde kaç göçleri görünce, anladım ki harp bir memleketin başına gelebilecek en büyük felakettir. Sadece tarihi gidişatı değil, pek çok insanın ruhlarını da değiştirir. Vicdanlı olduğunu zannetiklerinizin zamirini görürsünüz.
Sayfa 150Kitabı okudu
Velhasıl her şey mukadderatın menziline koşuyor.
Sayfa 149Kitabı okudu
Şimdi bunları yazarken, insanoğlu niye huzursuzluk çıkarır da keyfine bakmaz diye düşünüyorum. Rahat mı batar acaba? Bazıları da bu huzursuzluktan saadet mi elde eder?
Sayfa 149Kitabı okudu
Bu çeşit bir yabancılık herkes için iyidir. Birbirlerini kırmaktan, incitmekten, hayal kırıklığına uğratmaktan korkanlar böyle davranmalı. Çünkü Gülhisar gerçek bir kasabadır. Yakınlaşanlar nezaketlerini hemen kaybederler. Birbirlerini yemeye başlarlar.
Sayfa 142Kitabı okudu
Ben becerikli bir insan sayılmam ama zor bir duruma düşünce o zor durumu kabullenmekte hiç zorluk çekmem. Hayattaki en büyük becerim belki de budur.
Sayfa 133Kitabı okudu
Benim bir çırağım oldu. Çocuk. Hiç konuşmuyor. Geldiğinin ikinci günü önüne bir kitap attım; Pinokyo!
“Daha önce okudun mu?” dedim.
“Okumadım,” dedi.
“O zaman oku!” dedim.
Öyle ya, önce kaçmayı, kaderini yaratmayı öğrensin. Sonra dönmeyi nasılsa öğretirler.
Sayfa 124Kitabı okudu
İnsan, dünyaya, hakikatlere tahammül edebilmek için değişik yollar buluyor. Benimki de bu; okumak! Kimi işine sarılır, kimi paraya sarılır, kimi sevgiye, kimi de nefrete.
Sayfa 123Kitabı okudu
188 syf.
·
Not rated
·
Read in 4 days
Smitia içini ürperten o rakamı duymuştu: Ülke genelinde her yıl iki milyon kadın öldürülüyordu. Her yıl iki milyon kadın hiç kimsenin umrunda olmadan erkek barbarlığının kurbanı oluyordu. Bu durum dünyanın da umrunda değildi. Bütün dünya onlara arkasını dönmüştü.
Sayfa 80Kitabı okudu
Burada, yaşadığı bu ülkede, tecavüz kurbanlarının suçlu görüldüklerini çok iyi biliyordu. Bu ülkede kadına saygı duyulmuyordu, hele ki o kadın bir Dokunulmaz ise… Dokunmanın, hatta bakmanın bile yasak olduğu bu insanlara hiç utanmadan tecavüz etmek serbestti.
Sayfa 79Kitabı okudu
Karanlıkta her şey gözüne son derece dramatik ve sonsuza dek sürecekmiş gibi geliyordu. Peşini bir türlü bırakmayan bu düşünce kasırgasının durması için sürekli dua ediyordu.Bazı geceler gözünü dahi kırpmadan sabah oluyordu. Smitia insanların uykuda da eşit olmadıklarını düşündü. İnsanlar hiçbir konuda eşit değillerdi…
Sayfa 78Kitabı okudu