Fatmanur
@bfatmanurrr
İzmir
11 June 1999
349 reader point
Joined on September 2018
Okuma Hedefleri
“ Yaşam, bir seyir esasında. Peki, seyir eden misin, seyreden mi? İnsan, her ikisi de! Bu boyutta seyir edebilen bir araca, tasarıma sahibim. Bu araç ile bir yandan seyir ediyorum yaşamda ve bir yandan da olanı seyrederek dilediğim gibi bir deneyime dönüştürebiliyorum. Ben kimim? Ben bilincim. Muhteşem insan oluşunun yapısı işte bu.
Sayfa 345Kitabı okudu
“Hazda denge yoktur Mina. Hızla bir çıkış ve sonrasında bir iniş vardır. Hızla o hazza çıkar, ama sonrasında mutlaka düşersin. Filme aittir. Ve genelde bir döngüye sokar seni. Sorumluluk almamaya dayalı olduğu için bir şekilde pişmanlık ve akabinde büyük bir açlık yaşanır çünkü. O pişmanlığı unutmak için oluşan açlığı yatıştırmak için tekrar haz peşine! Al sana zihnin haz-acı döngüsü. İçler acısı.”
Sayfa 344Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Yetişkin olmak, her an olanın olmuş olduğunu kabul edip, memnun isen bu deneyimden onunla çoğalıp, o yönde ilerlemeyi; değil isen bırakıp yeniden seçebilmeyi, bu yolla kendi potansiyellerini gerçekleştirebilmeyi ve sınırsızca genişlemeyi içeriyor. Tasarımın hep bir üst halini deneyimleyerek bu yaşama kendini sunabilmeyi.
Sayfa 314Kitabı okudu
Ol der ve olur! İnsanın ol deyişi oluşudur, yaşama kattığı her an. Kimi verirsen yaşama, yaşam da onu yaşatır sana. Kendini bil!.. Kim oluyorsun o anda? İşleyiş bu. Formül bu.
Sayfa 299Kitabı okudu
“Direnme, bırak gelsin. İzle, geçip gitsin.”
Sayfa 158Kitabı okudu
Yaşama sevinci denen neşe, yaşamda yani anda orada olabilirsen var. Yeter ki zihnin yorumlarında nafile dolanmak yerine, gerçekte kalalım.
Sayfa 144Kitabı okudu
İçsel bir savaşın var, kendinle çatışıyorsun sürekli. Senin gibiler bir yaprak gibi oradan oraya savrulur, ayaklarını sağlam yere basamıyor gibidirler. İlişkilerin süreklilik göstermez, başladığın projeleri devam ettiremezsin, kararsızlığın da cabası.
Sayfa 133Kitabı okudu
Ve aşk kendi tamlığını hissetmeden yaşanamaz. İhtiyaç hissi sevginin bilmediği bir konu.
Sayfa 122Kitabı okudu
“ Bugüne kadar, her gün bıkmadan usanmadan aynı rolü oynadın ‘yaşamım’ dediğin sahnede. O anlattığın hikayedeki Mina rolünü oynadın. Ama o senin gerçeğin değil, kuşandığın bir rol sadece. Bu hikaye bitti… Bu oyun, bu rol bitti. Yarından itibaren gerçekte ne isen, onu bulman ve o olman için yürüyeceğiz birlikte.”
Sayfa 113Kitabı okudu
Yaşamım dediğin, sistemin öğürtüleri ve sana cevabı aslında. Sen ne koyarsan, onu geri yansıtır yaşam sana. Otuz sekiz senedir aynı hikayeyi anlatıyorsun, kendin ne anlattığını duymadan. Artık duyduğuna ve bizimle aynı noktaya geldiğine göre bitti, hep birlikte kurtulduk.
Sayfa 113Kitabı okudu
“Hayat işte,böyle oldu… hep üzüntüler, problemler, çaresizlikler derken. Bir bilseniz…”
“Vah vah…”
“Efendim?”
“Vah vah,dedim. İstediğin bu değil mi? Sana acıyacağım, sen de bir gün daha yırtacaksın. Kendine acımayı ya da birinin sana acımasını başardığın her gün bir kez daha yırtıyorsun değil mi?”
Sayfa 102Kitabı okudu
Annem ve babam bırakıp gitmeseydi erken yaşta… Herkesin sahip çıkan bir ailesi var. Gerçi onlar hayattayken de…Yine ağlama geliyor. Öyle kızgınım ki onlara. O babam… Hep daha fazlasını istedi, yaranamadım bir türlü. Şu halimi görüyor musun, mutlu musun şimdi? Al işte kızın bir enkaz. Biraz destekleseydin, biraz motive etseydin ya!
Sayfa 96Kitabı okudu
Söyledikleri geliyor aklıma: “Uyanacak mısın?” Hiçbir söz bu kadar rahatsız etmedi beni. Onca laf, onca kötü söz işittim; hiçbiri bu şekilde korkuyla beni kitlemedi. Ne uyanması? Neden bahsediyor bilmiyorum. Yoksa biliyor muyum, biliyorum da mı korkuyorum?
Sayfa 95Kitabı okudu
“Kaçtığın kendinsin, nafile. Her yer sensin. Hepsi senin…”
Sayfa 94Kitabı okudu